Domme Amerikaanse beleggers?
Behoren Amerikaanse beleggers inderdaad tot ’s werelds domste beleggers? Die vraag met een simpele ‘ja’ beantwoorden, is echt te makkelijk. De toegepaste trucjes zitten namelijk goed in elkaar en kennen, gelijk het casino, voldoende appeal om beleggers af en toe toch te verleiden eens een gokje te wagen.
De eerste attractie voor beleggers ligt in de relatief hoge NAV (Net Asset Value). Aandelen als DryShips, Top Ships en Diana Containerships noteren ver onder hun boekwaarde. Nu valt er van alles af te dingen op de relevantie van die boekwaarde, feit is dat dit voor een aantal beleggers toch aanleiding vormt een aandeel in portefeuille te nemen. En dat is ergens gek: de angstaanjagend grote verwatering als gevolg van de deals met Kalani vaagt elke discount van de koers ten opzichte van de NAV weg als sneeuw voor de zon.
Daghandelaren zijn dol op dit soort aandelen: pennystocks met een (tijdelijk) hogere liquiditeit en volatiliteit gelden als easy money. Dit mag zowel omhoog als omlaag zijn, genoemde shipping companies worden fors geshort, als het maar enkele centen beweegt. Juist die toestroom van daghandelaren zorgt overigens voor meer volume en koersbewegingen, waarmee Kalani Investments verzekerd is van voldoende tegenpartijen.
Op ongeregelde tijden vindt er een zogeheten short squeeze plaats: beleggers die de aandelen short zitten, worden opeens geconfronteerd met een sterk oplopende koers van het onderliggende aandeel. Een enkeling houdt zijn zenuwen in bedwang, het merendeel ziet zich echter gedwongen de shortpositie te sluiten op veel hogere koersen. Zo’n short squeeze lokt tevens weer nieuwe speculanten. Wie een aandeel binnen no time met 50% ziet oplopen, is al snel geneigd te speculeren op nog hogere koersen.
Wat ook een rol speelt in het geheel: er is dan wel sprake van full disclosure, maar dat nog niet zeggen dat er sprake is van een gelijk speelveld. Niet elke belegger is even goed geïnformeerd. Bovendien is niet elke belegger even goed in staat de complexe materie te doorgronden.
Vervelende bijkomstigheid is dat deze death spiral financing in theorie nog zou kunnen werken ook. De shipping companies worden voorzien van vers kapitaal waarmee schulden kunnen worden afgelost, eventueel de vloot verjongd of uitgebreid, in afwachting van een situatie waarbij er weer geld kan worden verdiend met de schepen. De Baltic Dry Index vertoont zowaar alweer enige tijd wat teken van leven.
Hoe het ook zij, slimme Nederlandse beleggers hebben hier uiteraard niets te zoeken. En voor wie het toch niet laten kan: bedenk dat U daarmee uiteindelijk vooral Economou in de kaart speelt. De man is al miljardair, er is geen enkele zinnige reden te bedenken om zijn bankrekening nog verder te spekken.
Disclaimer: Crum heeft geen posities in bovenvermelde aandelen