De energietransitie, een term die velen bekend is, maar toch maar even een korte uitleg.
Een maatschappij zoals de onze verbruikt een hoop energie; voor verwarming, koeling, bereiden van voedsel, voor mobiliteit, voor het produceren van bruikbare grondstoffen, voor voeding van onze elektrische apparaten, voor het zuiveren van water, voor het beheersen van het oppervlaktewater, etc.
Onze grootste bron van energie is het verbranden van fossiele brandstoffen, onze overheid, en ook het merendeel van de bevolking wil in de toekomst minder van deze stoffen gaan verbranden, en meer energie uit andere bronnen gaan winnen.
Basis van deze transitie is om minder vervuilende stoffen de lucht in te blazen.
Er zijn behoorlijk wat alternatieven, zoals windenergie, getijdenenergie, zonneenergie middels zonnecellen en zonnecollectoren, golven-energie, geothermische energie (warmte-energie uit diepere lagen van de aarde), rottings-energie bij het composteren van organische materialen (biomeiler).
Kernfusie zou ook zeer welkom zijn, maar is nog niet klaar voor werkelijke toepassing, en warmtepompen kunnen ook een fiks deel bijdragen aan de omzetting van elektriciteit naar verwarming en/of koeling.
Kortom vele potentiële bronnen, en allemaal hebben ze een specifieke cyclische opbrengst, en ook bijzondere investeringskosten.
Knelpunt van alle “alternatieve” is toch de energiebuffering voor meer dan enkele dagen.
Als voorbeeld, wanneer een gemeenschap afhankelijk is van zonne- en windenergie. en voldoende opbrengst heeft in de zomermaanden wanneer er regelmatig een windje blaast met redelijk wat zon, dan zal er in de wintermaanden een fiks probleem zijn.
In de drie wintermaanden leveren alle solarinstallaties minder dan 30% van de energie dan die zij in de zomermaanden leveren, en juist dan is de energie-vraag groter dan in de zomermaanden.
Knelpunt is dus langdurige- en grootschalige opslag van energie.
Potentiële kansen voor deze grootschalige liggen er op meerdere vlakken, elektrische energie omzetten naar een ander medium, of een andere energiedrager:
Je kunt bijvoorbeeld water of een ander medium naar een andere hoogte of druk pompen om er energie in op te slaan.
Met windmolens bijvoorbeeld gas of lucht in een ondergrondse ruimte pompen.
Elektrische energie omzetten naar kinetische energie (energie stoppen in een enorm zware massa die je in beweging brengt)
Met elektriciteit stoffen ontleden tot een energiedragende stof (ammoniak of waterstof)
Energie opslaan in bijzonder grote batterijen (Li-ion of beter flow-batterijen)
Het koppelen van alle vormen van energiebronnen aan een bijzonder groot netwerk is ook een niet te vergeten rendement voor buffering (het waait altijd wel ergens).
De vraag is er voor de transitie, en de technologie werkt aan alle kanten mee.
Ik zoek naar kansen voor investeerders, en naar kansen voor consumenten, en natuurlijk zoek ik naar kansen om als persoon deze aarde wat minder te vervuilen.
Veel ontwikkeling zie je de laatste jaren in “flow” batterij installaties, zoals vanadium redox flow, en waterstof-bromide flow installaties.
Energieopslag in batterijsystemen die meestal twintig jaar of langer mee gaan en, en zonder een grote milieuschade goed recyclebaar zijn.
Omzetting naar waterstof wordt ook veel gedaan omdat de omgezette energie langdurig houdbaar is, zelfs goed verplaatsbaar is, en ook onze mobilteit kan voorzien van energie. Nadeel is het grote verlies bij omzetting van elektriciteit naar waterstof
Ik ga vaak nieuwigheden melden die te maken hebben met kansen rond deze energietransitie