Dar-win schreef op 7 oktober 2018 22:26:
Na mijn short-experiment (zie vorige post) keer ik vrij snel (schaamteloos, ik geef het onmiddellijk toe) weer terug naar long. Long voelt toch vertrouwder, completer, beter en geeft toch meer rust. (Zie PDF-longlist).
Emissie en warranten zijn hierin verwerkt alsmede allerlei andere zichtbaar geworden mutaties. De belangrijkste staan in de vorige post.
Helaas jammer genoeg nog steeds geen inzicht in partijen die de emissie-aantallen (kleine 3 mln aandelen) geabsorbeerd hebben.
Bij afwezigheid van verklaringen daarover daarom (om de tijd te doden) het volgende:
Ik vraag me af wie nu eigenlijk het initiatief neemt voor een nieuwe emissie. Vrijwel iedereen (ik ook) zou zeggen, ja, dat is Galapagos zelf natuurlijk, want het ijzer moet immers gesmeed worden wanneer het (erts) heet is. (Lees dit keer het goede Finch 2 resultaat).
Of is het (meer in het algemeen gesteld) überhaupt mogelijk dat grote partijen emitterende banken en/of marketmakers of het betreffende bedrijf kunnen/mogen benaderen met de vraag of er grote posities te kopen zijn zonder direct de koers enorm op te drijven?
Een aanvullende (misschien prikkelender) vraag: Zijn de partijen die nu blijkbaar zo gretig hebben ingeschreven op deze (en overigens ook de vorige ADS-)emissie nu wel zo handig bezig? Dit zijn toch in de regel die slimme goed geïnformeerde fondsbeheerders?
Zowel na de vorige als deze emissie is de koers direct erna in een betrekkelijk korte tijd vrij snel en vrij fors gedaald.
(Welke partijen dat doen en er blijkbaar belang bij hebben laat ik nu even buiten beschouwing).
Wat mij en wellicht anderen opvalt is het volgende: Er wordt schijnbaar (of blijkbaar?) door aan de emissie deelnemende partijen geen enkele moeite gedaan om de door hen betaalde emissieprijs ook maar enigszins te ondersteunen door bij te kopen op toch wel substantieel lagere koers(en). Waarom eigenlijk niet iets conservatiever ingeschreven? Of waren ze over-enthousiast door het Finch-2 resultaat?
2 Mogelijkheden:
1) Ze zijn er op lange(re) termijn zo overtuigd dat de koers straks (over 1 maand, een half jaar, 1 jaar of 3 jaren) fors hoger zal gaan en men maakt zich absoluut geen zorgen. (In dit geval kunnen ook wij (believers/longs) gerust gaan slapen en vertrouwen op een fantastische toekomst).
2) Ze hebben op dit moment voldoende aandelen en zitten aan hun maximum en zijn niet bereid om nóg forsere posities in te nemen in Glpg. Onder het motto: Jammer dan, virtueel op dit moment staan we op verlies. Part of the game.
Bij mij rijst dan toch de vraag waarom ze niet iets conservatiever op de emissie (inclusief underwriters-optie) hebben ingeschreven, zeg bvb. de helft van het aantal die ze feitelijk wilden hebben. Onder het motto: Bijkopen kan altijd.
Zoals nu (en bij de vorige emissie) het geval is, kunnen ze immers toch voor circa 10% lager alsnog hun positie op het gewenste niveau krijgen. Na de vorige emissie op 18 april tegen 90 $ zakte de koers na gretige inschrijvingen immers ook met dik 10 % binnen een aantal weken. (Zelfs tot 78 $ half juni 2017).
Anyone?
M.v.g. Dar-win