Goeienacht (om eens anders te beginnen),
Bedankt Sodrro om mijn artikel zo aandachtig gelezen te hebben, maar op uw veelvoud van vragen heb ik ook geen antwoord.
Ik ben een gewone (zeer kleine) aandeelhouder, zit niet in het bestuur of adviesraad van Nyrstar of Trafigura en kan maar via logisch denken, met behulp van de weinige en meestal kleine indicaties, bepaalde conclusies trekken.
Die conclusies vertellen me dat Nyrstar/Trafigura (ik denk dat we ze zo stilaan als één team mogen beschouwen) VOOR of ten laatste TEGEN half februari een 'ei' zullen of zullen moeten leggen, want:
a. Zij zullen de jaarcijfers over 2018 dan al kennen (in tegenstelling tot wij, die moeten wachten tot de publicatie ervan rond 22 februari).
b. Ze gaan al een goed idee hebben van de evolutie van de zinkprijs in het eerste kwartaal van 2019 en de richting van de verwerkingslonen over het geheel van 2019.
Dat gaat hen al een goede indicatie geven over de haalbaarheid om de obligaties van 340 miljoen in september 2019 op eigen kracht terug te betalen door Nyrstar en dus zullen ze willen sneller handelen dan de 'analisten' die toch maar het (over)leven van Nyrstar moeilijker maken.
Mogelijke scenario's:
1. Ze zien dat Nyrstar de obligaties waarschijnlijk zal kunnen terugbetalen.
Praise the Lord en we horen bij de voorstelling van de jaarcijfers een euforisch management waarbij de koers van het aandeel als een raket de lucht inschiet, want de volgende 'obligatie'-horde is maar in 2024. Een eeuwigheid ver weg
2. Ze zien dat de terugbetaling op eigen kracht door Nyrstar problematisch of zelfs onmogelijk zal zijn
Dan zijn er de volgende mogelijkheden voor het herfinancieren van de obligaties
a Nyrstar doet een uitgifte van nieuwe aandelen.
Zoals uitgelegd in het vorig artikel is dit weinig waarschijnlijk, want dan schiet Trafigura zich serieus in de financiële voet.
b. Nyrstar gaat een nieuwe lening aan om de obligaties te kunnen terugbetalen.
Via de banken is dit ongeveer onmogelijk onder de huidige omstandigheden. Bovendien zal Trafigura zijn 'lenings'-koe niet laten melken door iemand anders. In dat kader is het 'cryptische' zinnetje in de overeenkomst van december 2018 tussen Nyrstar en Trafigura veelbetekenend: "Trafigura zal in de volgende twee jaar voor maximaal de helft participeren in elke nieuwe lening". Ze zouden de rest zonder problemen kunnen financieren als 'voorafbetalingen'
Het meest voordelige scenario voor Trafigura is daarbij dat ze die obligaties, ofwel geheel of gedeeltelijk, VOOR de vervaldatum kunnen opkopen aan een lagere prijs. In de praktijk gaan ze daarbij, in feite, zichzelf financieren, maar ze krijgen er wel (veel) meer toekomstig zink voor.
c. Nyrstar verkoopt één of meerdere "assets" (zoals mijnen of smelters) om de obligaties te kunnen terugbetalen.
Maar zoiets kost tijd en tast bovendien hun toekomstige inkomsten aan. Bovendien zal daarbij altijd een overbruggingskrediet nodig zijn, waarbij Trafigura weer eens op de eerste rij zal staan. Het lijkt daarbij weinig waarschijnlijk dat Trafigura zijn 'goudhaantje' Nyrstar zomaar een paar van zijn mooiste pluimen zal laten verliezen. Ze schieten dan weer in hun eigen voet.
Als conclusie kunnen we stellen dat, als Nyrstar/Trafigura, ten laatste half februari, zien dat scenario 1 niet mogelijk is, dan is mogelijkheid b. de meest waarschijnlijke oplossing, zoals gesteld in mijn vorig artikel.
Daarbij moet dan een kapitaalherstructurering het geheel gemakkelijker/soepeler maken.
Waarom zouden ze anders al zooooooo lang die kapitaalherstructurering aankondigen, zonder dat we er maar één resultaat van zien?
Misschien verduidelijkt dit een beetje mijn gedachtegang.
Groetjes,
Den Blinker