Goeienavond aandeelhouders en anderen,
Alhoewel DZR beweert dat ik er 'niets van begrijp', wil ik toch nog eens proberen mijn analyse van de huidige situatie van Nyrstar uit te leggen.
Aan jullie om die analyse te geloven en er eventueel conclusies aan te verbinden.
De toekomst gaat ons TOCH uitwijzen hoe het juist in elkaar zit, maar dan is het wel, eens te meer, 'praat na de vaak' ...
Misschien is het goed om de 'basics' weer eens te bekijken en daarvoor moeten we eventjes terug in de tijd.
Begin 2018 stond de zinkprijs boven de 3000 $/ton en de T/C's aan 145 $/ton. Dit betekende dat de mijnen floreerden, maar dat de smelters ENKEL konden overleven via hun 'vrije metaal'. Daarmee maakte Nyrstar toch nog een EBIDTA-winst van grosso-modo 120 miljoen. Toen hebben ze trouwens voor 10 miljoen aan obligaties teruggekocht:
Nadien is de zinkprijs gekelderd, maar bleven de T/C-vergoedingen nog altijd historisch laag. Gevolg: permanent zwaar verlies voor Nyrstar, in zo verre dat zelfs hun bestaande werkingskrediet niet meer voldoende was en dat ze van Trafigura een nieuw werkingskrediet van 650 miljoen nodig hadden.
Maar op die manier kon het wel niet verder gaan en de uitstaande obligaties (een eerste van 340 miljoen in september 2019 en een grotere hoop later) bleven als een zwaard van Damocles boven Nyrstar hangen.
Dus een kapitaalsverhoging via uitgifte (mét verwatering) van nieuwe aandelen was blijkbaar de énige oplossing, zoals voorspeld door ongeveer alle analisten.
Onderhandelingen werden gestart, onder leiding van Trafigura, om de obligatiehouders te overtuigen hun obligaties om te zetten in aandelen en de banken om een 'haircut' op hun bankleningen te doen.
Goed begonnen, maar absoluut niet gewonnen, want beiden weren zich daarbij als een duivel in een wijwatervat en willen deze oplossing ENKEL aanvaarden als er ECHT geen andere oplossing is dan het failliet. Want dan dreigen ze nog méér te verliezen.
Dat was de situatie tot 'gisteren'.
Huidige situatie:
In feite is de huidige situatie TOTAAL anders dan een paar maanden geleden:
- de zinkprijs is stijgende (nu al 3000 $/ton) en schijnt nog hoger te zullen gaan door een tekort aan stock op wereldniveau
- de T/C's gaan nu naar 240/245 $/ton,blijkbaar soms nog hoger, en (belangrijk!) ze gelden voor een jaar
- Port Pirie draait zo stilaan op volle toeren (wat soms ook nog wel eens vergeten wordt)
Als Nyrstar NU geen winst maakt zal ze het NOOIT doen.
En dat beseffen ALLE betrokkenen (de obligatiehouders, de banken, Trafigura, ....) ten volle.
Gevolgen:
1. De obligatiehouders houden méér en méér het been stijf om de uitstaande obligaties NIET in te wisselen tegen aandelen. Ze geloven/denken dat ze hun obligaties, gekocht aan 25 à 30% zullen kunnen verzilveren aan 100%. We zien dit in de stijgende koers van de aandelen (vandaag 40%) en, alhoewel we geen informatie hebben over de banken, zullen die zich zeker NIET flexibeler opstellen.
2. Als Trafigura Nyrstar NIET wil zien failliet gaan, hebben ze geen andere optie dan (minstens de eerstvolgend aflopende) obligaties op te kopen via converteerbare/eeuwigdurende obligaties. Het omzetten van die obligaties in aandelen in dan zéér weinig waarschijnlijk, omdat ze dan in hun eigen voet schieten via de aandelen die ze al hebben.
Conclusie:
Zowel de recent stijgende koers van de obligaties, als de stijgende koers van de aandelen, wijst er op dat de oplossing voor de uitbetaling van de obligaties in zicht is en dat Trafigura (eens te meer) de nodige zuurstof zal voorzien om Nyrstar uit het financiële moeras te trekken.
En ons tezelfdertijd...
Groetjes,
Den Blinker