retsok schreef op 10 maart 2021 16:57:
We kunnen bij deze afgifte en opname processen twee grote circulatiestromen herkennen:
De circulatie via de biosfeer, enerzijds bestaande uit opname van CO2 door planten en anderzijds bestaande uit afgifte van CO2 door uitademing van planten en dieren en door verrotting van afgestorven planten;
De circulatie via de oceanosfeer, enerzijds bestaande uit opname van CO2 in oceaanstromen in koude zones en anderzijds bestaande uit afgifte van CO2 in warme zones.
De toename van CO2 in de atmosfeer kent vele oorzaken. We laten in dit artikel zien dat de menselijke CO2 hierin een bescheiden rol speelt. De zaagtand wordt bijvoorbeeld veroorzaakt door de seizoenen. We geven ook aan dat meer CO2 betekent een groenere aarde.
De circulatie via de biosfeer wordt gegeven door de opname uit de atmosfeer 450 Gt, afgifte naar de atmosfeer 439 Gt.
circulatie via de oceanosfeer wordt gegeven door opname uit de atmosfeer 338 Gt en afgifte naar de atmosfeer 332 Gt.
De afgifte door vulkanisme wordt geschat op 2 Gt CO2 per jaar, maar kan in bepaalde actieve jaren grote uitschieters vertonen.
De afgifte door de mens (verwarming, transport en industrie) leiden tot een geschatte uitstoot van ongeveer 29 Gt CO2 per jaar.
We zagen dat de gemiddelde CO2-concentratie in de atmosfeer ongeveer 400 ppm (0,04%) bedraagt. Er komen echter wel plaatselijke variaties voor van ongeveer ± 10 ppm (zie de bijgevoegde figuur) ondanks de hevige winden die op grote hoogte voor egalisatie zorgen. De hogere concentraties duiden op plaatselijk grote CO2-emissies. Deze doen zich vooral voor boven gebieden met tropische oerwouden zoals Brazilië, Centraal Afrika en Indonesië (Borneo en Nieuw Guinea) en niet boven dicht bevolkte gebieden in Europa en Noord Amerika, wat men misschien zou verwachten. Hoe dit precies zit moet verder worden uitgezocht, maar het klopt wel met het feit dat de natuurlijke productie van CO2 zeer veel groter is dan de door de mens veroorzaakte productie.
We zien een fundamentele verandering optreden in de discussie over de energietransitie doordat het taboe op toepassing van kernenergie is verdwenen. Er mag weer over gesproken worden. Zelfs IPCC geeft nu officieel toe dat de toekomstige energievoorziening niet zonder kernenergie kan. Nu nog een fundamentele verandering in het denken over CO2. Ook hier heeft het IPCC in haar laatste rapport al laten weten (helaas nog niet op hun voorpagina) dat het klimaat zo ingewikkeld is, dat toekomstvoorspellingen niet goed mogelijk zijn. Laten we nu ook erkennen dat CO2 een onmisbare molecuul is voor het groener maken van de aarde.
Co2 is een symptoom maar niet de oorzaak van klimaat verandering.. Wat we dus op dit moment aan het doen zijn is symptoombestrijding. Wat we zouden moeten doen is de OPNAMECAPACITEIT vd aarde en de oceanenen weer proberen te laten toeneme
Paleontoloog en mineraeoloog HAMAKER heeft hier onderzoek naar gedaan en een oplossing voor bedacht, al in de vorige eeuw. Hij heeft hier boeken over geschreven en is vaak in wetenschappelijke programmas op de amerikaanse televisie geweest. Alleen omdat hij niet wetenschappelijk heeft gepubliceerd is hij in de vergetelijkheid geraakt. Maar zijn oplossing is vele malen goedkoper en effectiever dan het huidige beleid .