Shorters maken dikwijls deals met market makers (dat zijn partijen die enorm veel aandelen hebben en aan daytrading doen) om in één keer een hele brok aandelen op de markt te dumpen. Dit heet "bid whacking": alle biedingen worden uit de markt geslagen.
Nu zal een gezond mens zeggen: dat is toch niet in hun eigen voordeel? Zij krijgen toch niet de beste prijs indien ze al hun aandelen in één keer op de markt gooien? Neen, natuurlijk niet, maar daar is het hen niet eens om te doen: zij bestuderen de structuur van het orderboek, en kunnen daaruit afleiden hoe snel de koers kan zakken als zij dumpen.
Heel veel mensen zetten namelijk "stop lossen" onder hun aandelen. Dat is een verkoopregel die je bij je broker kunt instellen. Bijvoorbeeld: "Als AMG zakt naar 25, verkoop dan 10%" Dat kun je instellen. Die info komt in het informaticasysteem van de broker terecht, en die verkoopt die informatie dikwijls door aan potentiële shorters.
Wat gebeurt er vervolgens? Een market maker rekent uit dat als hij x aantal aandelen dumpt, hij x aantal "stop losses" zal activeren, waardoor de prijs nog verder zal zakken. Die info verkoopt hij aan de shorter (of de shorter deelt zijn winst met de market maker) en klaar is kees: men verdient bijna meer aan deze manipulaties dan aan geleidelijk aan verkopen.
Maar daar eindigt het niet. Sinds jaar en dag heerst er op de NASDAQ een plaag van NAKED short sellers. Shorters dus, die ZEGGEN dat ze aandelen bij een hoge prijs geleend hebben en ze daarna verkocht hebben, maar die in feite niet eens leveren. Ze voeren verkooporders in het systeem in, die worden ingewilligd, maar de aandelen blijven achter.