Aan Onno van der Stolpe,
Met de aankondiging van jouw opstappen binnenkort wordt het 'grote jongensboek' gesloten. Alle energie en vindingrijkheid die jij en je grote schare collega's jarenlang in Galapagos hebben gestopt, hebben niet het verwachte resultaat opgeleverd. In onze cultuur wordt alleen gekeken naar succes of falen. Dát is bepalend, dat is de maatlat die velen, achterom kijkend, hanteren. Alsof alle kleine en grote stappen die zijn gezet om een kennisinfrastructuur en een commercieel apparaat op te bouwen niet meetellen. Alsof het motiveren van de medewerkers - één van je sterke kanten mijns inziens - niet voor groot intern engagement heeft gezorgd, een onzichtbare maar cruciale post op de balans van de onderneming.
Vooral particuliere beleggers van het laatste uur hebben grote verliezen geleden. De teloorgang wordt je bijna persoonlijk aangerekend, zonder enige relatievering. Best wel begrijpelijk omdat de koersval zich onmiddellijk vertaalt in feitelijk of - op zijn best - papieren verlies. Professionele beleggers zitten er wat anders in evenals bestuurders in en buiten de biotechsector. Die weten veel beter dan gefrustreerde particulieren dat succes en falen twee kanten van dezelfde medaille zijn. Zij maken dat immers zelf regelmatig mee. Laat dat een geruststellend idee zijn.
Heb je dan als bestuurder geen fouten gemaakt die je aan te rekenen zijn? Vast wel, dat weet je zelf het beste. Zelf vermoed ik dat de knip in verantwoordelijkheden voor het klinisch onderzoek tussen twee topmanagers er één van is. Wellicht was veel commotie achterwege gebleven als dat anders en beter was aangepakt.
Ik heb nog steeds een minimale positie in Galapagos en stap vast wel weer in, in ieder geval zodra Toledo perspectief toont en er een 'lead compound' is ontwikkeld is die zich als een waardige en klinisch bruikbare representant van het nieuwe baanbrekende werkingsmechanisme aandient. Want de vondst van de duale werking is in potentie een medische doorbraak, die je hoogstens eens in het decennium kunt verwachten (met een navenante commerciële opbrengst gedurende een lange periode).
Alleen, wat vele beleggers zich onvoldoende realiseren: dat impliceert dat alle hoeken en gaten van het Toledo-domein moeten worden geëxploreerd. Een breed en diep wetenschappelijk inzicht in de fysiologie en farmacologie is nodig alvorens geslaagde keuzes te maken uit de baaierd aan mogelijk geschikte 'small molecules', moleculen die nu eenmaal - quasi per definitie - snel ernstige bijwerkingen kunnen vertonen.
Bij filgotinib lag dat anders en simpeler. Daar was het een kwestie van de bestaande kennis en inzichten rondom JAK-remmers inzetten in een gerichte zoektocht naar een molecuul met een optimale balans tussen werkzaamheid en schadelijkheid en achter elkaar afvinken van de uitkomsten van het dier- en humaan-toxicologisch onderzoek, doseringsonderzoek, POC, PK/PD en klinische onderzoeken.
Echter, met wat geluk, een kleine dosis serendipiteit alsmede een goede opvolger (die wat mij betreft per sé 'vanbuiten' moet komen) kan Galapagos alsnog uitgroeien tot de belofte die het jarenlang was. Ik wens je toe dat je daar straks alsnog tevreden op terug kunt kijken. De Belgisch/Nederlandse biotech sector verdient het. Maar zeker ook de geplaagde particuliere belegger!
Rekyus