ffff schreef op 23 juni 2022 12:10:
[...]
Allemaal juist of te hopen dat het zich zo zal ontwikkelen.
Maar vergeet toch niet de inflatie: Ik heb al een paar keer verteld: Het huis dat mijn vader voor 6ooo gulden dus minder dan 3000 Euro in 1942 kocht en verbouwde in 1968 voor 70.000 gulden ging een kwartaal geleden voor bijna 1 miljoen Euro's, is 2.200.000 ouderwetse guldentjes. En dat op 80 jaar.
Toen leefde je van 100 gulden in de week, minder dan 50 Euro per week met een gezin van vijf kinderen. Toen kostte een zak frieten één dubbeltje, is nog geen vijf Eurocenten....
Moet ik nog even doorgaan?
Ik lees hierboven, eigenlijk tot mijn verrassing dat het aantal "miljoenenwoningen" in Nederland zo gestegen is. Vond ik opmerkelijke posting, maar anderzijds:
Keihard werkend aan twee miljoenenprojecten van twee spiksplinternieuwe villa's op grote lappen grond... voor uiteraard miljoenen Euro's. En eigenlijk vond ik dat miljoenenhuis-posting hierboven dan weer geruststellend.
Een mens weet uiteindelijk nooit of hij toch teveel voor zijn project betaalt of te weinig voor zijn "prachtige" eigendom bij verkoop krijgt. Je weet het gewoon nooit, ondanks al die voorspellers. ook dat is wijsheid: Niemans weet het.
Maarruh, je leeft maar één keer en in een huis van je dromen vele decennia leven, wonen en eventueel hard werken, dat is voor veel mensen ook veel geld waard. Dus adviseer ik jongeren altijd om zo mooi mogelijk onroerend goed te verwerven. Het zijn echt energievretende klussen, ondernemingen om eraan te beginnen, maar in mijn leven heb ik gezien dat het rendeert. Zie voorbeeld van mijn geboortehuis.
Tussen haakjes: Tegenwoordig niet meer binnen vennootschappen, maar op eigen rekening bouwen. Ook alweer een les van tientallen jaren......
Tenslotte: Natuurlijk niet 100 procent financieren, want dan ben je een vogel voor de kat ottewel voor jouw bankier als de onroerendgoedmarkt toch zakt en krijg je dezelfde drama's als pakweg een kleine 20 jaar geleden. Velen zijn die les van 20 jaar geleden vergeten.
Peter