Is het dan niet erg gevaarlijk?
Dat kan... dat kan zeker. Net zoals je bij Simcity je stad te gronde kon richten door te hebzuchtig te zijn en risico's te onderschatten, kan je als je wil ook je hele vermogen verspelen. Daarom is het zo goed dat iemand als QueSera ons af en toe streng toespreekt (en het dan vervolgens wel iets nuanceert, door uit te leggen dat ze zich eigenlijk oprecht zorgen maakt vanwege haar persoonlijke achtergrond, en als ze haar persoonlijke ervaringen en motieven uitlegt). Daarentegen is het behoorlijk contraproductief als mensen ineens vanuit het niets het "beter weten" en ons lijken te waarschuwen tegen/verbieden om opties te schrijven (of te schaken, SimCity te spelen etc). De waarheid ligt natuurlijk in het midden: naast verschillende persoonlijke interesses en voorkeuren, zijn er natuurlijk ook verschillende persoonlijke situaties. Iemand met een krappe beurs zal bijvoorbeeld een ander risicoprofiel hebben dan iemand met een wat ruimere beurs. Het zou goed zijn als we in dit topic ons in zouden kunnen leven in elkaars persoonlijke situatie en voorkeuren, voordat we met adviezen, waarschuwingen of soms zelfs verwijten komen. Om heel specifiek te zijn in mijn situatie: ja ik heb inderdaad wat ruimere buffers, en voor mij is het schrijven van een totaal van onderliggende notional value van 200K minder risicovol dan voor iemand met een wat lagere NAV.
Ik begon te werken aan enkele (ook voor mij) interessante cijfervoorbeelden/kentallen, maar het werd een dusdanig lang verhaal dat ik het bewaar voor een volgende keer (als daar interesse naar is).
Wat is de betekenis van geld en wat is te veel?
Nu wordt het (zo merk ik) een gevoelig onderwerp. Sommigen worden daar heel filosofisch van, en daar leer ik ook van, maar punt is: hoe bestaat het dat iemand voor mij kan bepalen wat te veel is? Ik lees de laatste tijd ook artikelen in de Volkskrant over “bestaansmaxima”: zoals er bestaansminima zijn, moet (volgens sommigen) het bezit van vermogen ook aan banden worden gelegd. Sommige mensen in die artikelen lijken serieus te pleiten voor het invoeren van een maximum toegestaan vermogen: alles daarboven zou dan moeten worden “herverdeeld”, want dat is “eerlijker”. Tot mijn verbazing (in de eerste instantie ook teleurstelling, moet ik er eerlijk bij zeggen) leek ik dat ook van van QueSera te lezen, die ervaringen heeft met het communisme. Later begreep ik dat ze juist bedoelt dat vanwege haar ervaringen, ze heel erg is gaan nadenken wat voor háár een voldoende vermogen is om zich veilig te voelen, en haar dromen en doelen na te streven en dat ze mij aanspoort om daar ook over na te denken.
Ik geloof dat dat verhaal ook anderen heeft geïnspireerd om verder na te denken over zingeving in het leven, omdat geld niet alles is. Ik ben het daar helemaal mee eens. Echter bij de vraag “wat zijn mijn dromen en doelen?”, hoort ook de vraag “welk vermogen heb ik minimaal nodig om die na te kunnen jagen”. Niet alleen zijn die dromen en doelen per persoon verschillend (en daardoor ook de benodigde bedragen), maar zelfs bij eenzelfde persoon kunnen er verschillende dromen en doelen zijn die afhangen van de situatie en de mogelijkheden.
Ik kom uit een cultuur en achtergrond waarin het bouwen aan meer welvaart voor het gezin als iets positiefs wordt gezien en niet als iets negatiefs. Het gaat er niet om hoeveel je bezit, maar wat je ermee doet en of het jezelf en anderen (je gezin, familie, vrienden, gemeenschap) gelukkig of ongelukkig mee maakt. Ik zie niet zo in, en begrijp het ook niet, waarom iemand met meer dan 500K NAV plots gezien moet worden als een patiënt die niet goed weet waar die mee bezig is.
Ik begrijp heel goed dat het veel geld is, dat het niet voor iedereen haalbaar is (en dat je prima gelukkig kunnen worden met minder). Ik weet echter ook dat er een hoop mensen zijn met (veel) meer dan 500K, voor wie zo’n bedrag niet meer is dan een kruimeltje op hun ontbijtbord. Ik ga echter niet beweren dat die mensen dan beter of slechter zijn, gelukkiger of ongelukkig, zinvoller of minder zinvol bezig. Waarom zou ik en hoezo weet ik het beter? Sterven alle multimiljonairs ongelukkig en eenzaam, of is dat een enigszins ongezonde vorm van afgunst en wensdenken?
Zo zit mijn denkraam niet in elkaar en ik ben wat dat betreft vrij praktisch: ik heb dromen en bij elke toename van het vermogen kan ik meer van die dromen omzetten naar concrete doelen.
Wat zijn dan die dromen en doelen?
Het heeft voor mij geen zin om onhaalbare doelen te stellen: daar word ik niet gelukkig van. Dus als dat de zorg is: don’t worry. Echter, naarmate het vermogen toeneemt, kan ik wel meer dromen vertalen naar te realiseren doelen. Nu heb ik best al wat doelen bereikt: in die zin zou je kunnen zeggen “JIJ BENT ALLANG FIRE!!!”. Dat is overigens wel waar, maar de vraag is ook hier of en waarom het als ongezond/onbehoorlijk moet worden gezien als je het welvaartsniveau verder wilt verhogen nadat je het minimum FIRE niveau al hebt bereikt. Dat is eigenlijk stellen dat dromen waarvoor een hoger welvaartsniveau nodig zijn niet mogen uitkomen, vanwege… wat eigenlijk? Een soort maximum FIRE niveau?
Voorbeeld: ik kan nu per direct stoppen met werken, zonder dat ik mijn vaste lasten niet meer kan betalen. Ik vind het echter ook leuk om naar theatervoorstellingen te gaan en vrienden en familie daarbij mee te nemen. Ik vind het ook leuk om vrienden en familie mee uit eten te nemen. Ik vind het ook leuk om de wereld over te reizen, en wat zou het leuk zijn als we dan vrienden en familie kunnen meenemen die het zich niet kunnen veroorloven. Stiekem wil ik ook niet al mijn geld opmaken, maar juist iets bouwen wat blijft bestaan en wat ik kan nalaten aan dochters, en mensen die ik zelf kan uitkiezen. Hoe hoger het vermogen, des te meer ik kan waarmaken. Ik merk dat naarmate er meer dromen gerealiseerd kunnen worden er ook meer nieuwe dromen in zicht komen… Waarom zou dit verkeerd zijn? Niet iedereen met meer geld wordt krenteriger, eenzamer en hebzuchtiger.
Ik wilde ook nog ingaan op “waarom dubbeltjes rapen” bij het overhangen van 200K, maar laat ik daar later nog een status update van geven (met de laatste info ook van IB, over hun eisen) en dan kan ik ook mijn mening geven over dit soort uitspraken/vragen… De posts zijn al lang genoeg…