Koffiekamer « Terug naar discussie overzicht

Burn-out dreigt voor steeds meer jongeren.

69 Posts, Pagina: « 1 2 3 4 » | Laatste

Omlaag ↓

[verwijderd] 13 september 2014 00:16

quote:
josti5 schreef op 12 september 2014 17:30:
Tsja: daar zit je dan met een hoge hypotheek, dan wel huis-onder-water, dan wel 9,2% stijgende huur in een jaar: hoezo burnout ontlopen, hoezo vroeg ingrijpen?

Een burn-out heeft niet zoveel met geld te maken.

Rijke mensen kunnen net zo goed een burn-out krijgen.

EDIT: Als geld/hypotheek wel een reden is voor een burn out, dan is de oplossing ook heel simpel. Maar eigenlijk hebben we het dan niet over een burn out maar meer over zelfoverschatting dan wel gewoon eigen schuld dikke bult.

hirshi 13 september 2014 00:27

Burn out onder jongeren.
Ik kan me er niets bij voorstellen.

Op middelbare leeftijd heb ik wel eens last gehad van wat genoemd wordt een midlife crisis.
Slecht slapen en overwerkt zijn. Hartkloppingen en onrust.
Ik kwam er vanzelf weer bovenop.

Op jonge leeftijd had ik zoveel energie dat een burn out gewoon ondenkbaar was.

Mvrgr.

Fred 62 13 september 2014 07:54

Burn-out.

Net zoals bekken instabiliteit , rugklachten en migraine zijn het moeilijk te duiden
ziekten en worden veelal gebruikt om zich ziek te melden dan wel af te laten keuren.

Blijft klote voor mensen die het echt hebben.

Zakkenvuller 13 september 2014 09:13

Hey Hirshi,
Ik vroeg mij af of jij last hebt van een bepaalde vorm van autisme. Het valt mij op dat je alles vanuit je eigen beleving redeneert en dat je geen enkel teken van inlevingsvermogen toont. Wat jij beschrijft op 13 sep om 00:27 Is misschien de allerlichtste vorm en voorteken. Er zijn lui die doorgaan met dit soort klachten en uiteindelijk niet eens meer op straat kunnen lopen omdat ze ter plekke flauw vallen doordat ze paniek aanvallen krijgen. Van elke 3 mensen maakt 1 persoon dit soort klachten mee in zijn leven in meer of mindere mate. Meestal niet als gevolg van werk stress, maar de stress om het werk heen. Bijvoorbeeld het geen werk kunnen vinden en geen uitzicht meer in het leven hebben en sociale druk.
Misschien dat je je bij het volgende voorbeeld een beter beeld kunt voorstellen wat er met iemand gebeurd:
Als je door de jungle loopt en je ziet een leeuw die op je afstapt heeft dit direct invloed op je lichaam. Zonder dat de leeuw je een haar gekrengt heeft stroomt je lichaam vol met adrenaline. Dit omdat de gedachte in combinatie met de visuele prikkel een bepaalde reactie van je lichaam oproept. Zonder dat er wat gebeurd heeft de omgeving waarin je je bevind dus invloed op je. Bij het constant onder druk staan in bijvoorbeeld een ongezonde werksfeer gaat je lichaam naar verloop van tijd deze situatie als gevaar zien en dezelfde reactie opwekken op de omgeving.
Ik heb het zelf meegemaakt. Ik kon geen groepen mensen meer om mij heen verdragen, het toppunt bij mij was dat ik bij een bijeenkomst bijna flauw viel door de spanning en de stress omdat ik gewoon niet meer kon ademen. Je krijgt gewoon een black-out en stroomt vol adrenaline alsof er een leeuw voor je staat, zonder dat daar op dat moment aanleiding voor is.
Het heeft mij 3 jaar van mijn leven gekost in totaal om met therapie van deze shit af te komen. Inmiddels werk ik als nooit tevoren ook nog in onregelmatige tijden. Het is niet het werk waar men ziek van wordt, maar de omstandigheden waarin. Ik zat in een omgeving waar een fusie gaande was en waar de mensen elkaar letterlijk dagelijks verrot scholden. Als je weet dat achter elke deur iemand is die je voor kankerlijer uit kan schelden dan doet dat wat met een mens.

[verwijderd] 13 september 2014 12:41

quote:
Zakkenvuller schreef op 13 september 2014 09:13:
Ik heb het zelf meegemaakt. Ik kon geen groepen mensen meer om mij heen verdragen, het toppunt bij mij was dat ik bij een bijeenkomst bijna flauw viel door de spanning en de stress omdat ik gewoon niet meer kon ademen. Je krijgt gewoon een black-out en stroomt vol adrenaline alsof er een leeuw voor je staat, zonder dat daar op dat moment aanleiding voor is.
Het heeft mij 3 jaar van mijn leven gekost in totaal om met therapie van deze shit af te komen. Inmiddels werk ik als nooit tevoren ook nog in onregelmatige tijden. Het is niet het werk waar men ziek van wordt, maar de omstandigheden waarin. Ik zat in een omgeving waar een fusie gaande was en waar de mensen elkaar letterlijk dagelijks verrot scholden. Als je weet dat achter elke deur iemand is die je voor kankerlijer uit kan schelden dan doet dat wat met een mens.

Als je terugkijkt, heb je dan signalen gehad waarop je had kunnnen ingrijpen voordat het erger werd?

Nu heeft het je 3 jaar gekost. Was het niet beter om eerder in te grijpen door bijvoorbeeld gewoon onstlag te nemen?

Iedereen kan namelijk ontslag nemen. Dat het gevolgen heeft is duidelijk, maar die zijn waarschijnlijk van veel minder ernstige aard dan doorgaan zoals je hebt gedaan.

Zakkenvuller 14 september 2014 08:13

Ik heb ontslag genomen maar te laat. Ik had het besef pas achteraf. Want je beseft zelf op dat moment ook niet wat er met je gebeurd. De eerste tekenen waren dat ik op werk dacht geen zin te hebben om van mijn werkplek af te komen. Het voelde als geen zin, maar uitte zich uiteindelijk in pure angst. Maar op dat moment ben je er ook niet van op de hoogte. Dus weet je ook niet dat je maatregelen moet nemen.
Ik nam dit soort klachten zelf ook nooit serieus en keek neer op mensen die overspannen thuis zaten, maar toen was ik ineens zelf aan de beurt.

New dawn 14 september 2014 09:10

Een echte burn-out zoals zakkenvuller beschrijft en hem overkomen is, is echt serieus te nemen en lijkt me vreselijk. Het is voorbij overspannen zijn. Ontslag nemen is geen gemakkelijke stap en al helemaal niet in zo'n situatie. Een duik in het diepe.

Nu achteraf denk ik dat ik het ook met iemand op het werk heb meegemaakt. Toen was het begrip nog niet bekend. De collega meldde zich ziek en wij dachten dat hij simuleerde. Hij kwam een kort moment terug en meldde zich weer ziek. Daarna heb ik hem nooit weer gezien. Wij dachten nog steeds dat hij simuleerde. Later hoorden we dat hij thuis zat en afgekeurd was. Nog een paar jaar later hoorden we dat hij in een inrichting zat. Wij hadden het dus helemaal mis, en ik verwijt mezelf dat nog steeds.

De jongeren die obsessief met sociale media bezig zijn en daar ook problemen me krijgen, is denk ik niet hetzelfde. Het lijkt veel meer op verslaving, net zoals verslaving aan spelletjes. Ook niet zonder gevaren maar anders.

whammy 14 september 2014 09:50

Het is heel herkenbaar wat Zakkenvuller schrijft.
Een burn-out is a.h.w. een elastiek die te ver uitgetrokken is en zelden in zijn oude stand terugkomt.
Een vriend overkwam het 8 jaar geleden. Na lange tijd de draad weer langzaam opgepakt. Kort geleden had hij een spoedklus. Na 3 dagen heeft hij de opdracht teruggegeven. Hij kon het niet!

basberg 14 september 2014 13:08

en hoe moet dat dan met de jongeren van de jongeren
www.gewoon-nieuws.nl/2014/09/ouders-k...

[verwijderd] 14 september 2014 13:21

quote:
Hmm schreef op 14 september 2014 09:10:
Een echte burn-out zoals zakkenvuller beschrijft en hem overkomen is, is echt serieus te nemen en lijkt me vreselijk. Het is voorbij overspannen zijn. Ontslag nemen is geen gemakkelijke stap en al helemaal niet in zo'n situatie. Een duik in het diepe.

Nu achteraf denk ik dat ik het ook met iemand op het werk heb meegemaakt. Toen was het begrip nog niet bekend. De collega meldde zich ziek en wij dachten dat hij simuleerde. Hij kwam een kort moment terug en meldde zich weer ziek. Daarna heb ik hem nooit weer gezien. Wij dachten nog steeds dat hij simuleerde. Later hoorden we dat hij thuis zat en afgekeurd was. Nog een paar jaar later hoorden we dat hij in een inrichting zat. Wij hadden het dus helemaal mis, en ik verwijt mezelf dat nog steeds.

De jongeren die obsessief met sociale media bezig zijn en daar ook problemen me krijgen, is denk ik niet hetzelfde. Het lijkt veel meer op verslaving, net zoals verslaving aan spelletjes. Ook niet zonder gevaren maar anders.

Het probleem is dat een burn-out vaak niet serieus wordt genomen door de mensen die hem hebben of er op af stevenen.

Een burn-out krijg je niet van de ene op de andere dag.

Er zijn altijd duidelijke signalen: niet meer uitgerust raken in het weekend/vrije dagen, geen zin om te gaan werken, slecht slapen, onrustig lichaam, chagrijnig of weinig meer kunnen hebben, angstgevoelens, hartkloppingen, andere lichamelijke klachten zoals hogere bloeddruk etc etc.

Als die signalen langer aanhouden moet je ingrijpen.

Als werk het probleem is, is ontslag nemen een erg simpele en eenvoudige oplossing. Als je de ernst van de zaak inziet tenminste. Als je wacht tot de volle burn-out een feit is, is het veel moeilijker maar de uitkomst is hetelfde want dan keert de wal het schip en raak je je baan toch kwijt.

Een burn-out is altijd te voorkomen als je eerlijk bent tegenover jezelf.

(Ben het met je eens dat je verslaving niet moet verwarren met een burn-out en dat het bij jongeren vaker om een soort verslaving gaat.)

gerrit 69 14 september 2014 13:28

quote:
Hmm schreef op 14 september 2014 09:10:
Een echte burn-out zoals zakkenvuller beschrijft en hem overkomen is, is echt serieus te nemen en lijkt me vreselijk. Het is voorbij overspannen zijn. Ontslag nemen is geen gemakkelijke stap en al helemaal niet in zo'n situatie. Een duik in het diepe.

Nu achteraf denk ik dat ik het ook met iemand op het werk heb meegemaakt. Toen was het begrip nog niet bekend. De collega meldde zich ziek en wij dachten dat hij simuleerde. Hij kwam een kort moment terug en meldde zich weer ziek. Daarna heb ik hem nooit weer gezien. Wij dachten nog steeds dat hij simuleerde. Later hoorden we dat hij thuis zat en afgekeurd was. Nog een paar jaar later hoorden we dat hij in een inrichting zat. Wij hadden het dus helemaal mis, en ik verwijt mezelf dat nog steeds.

De jongeren die obsessief met sociale media bezig zijn en daar ook problemen me krijgen, is denk ik niet hetzelfde. Het lijkt veel meer op verslaving, net zoals verslaving aan spelletjes. Ook niet zonder gevaren maar anders.

Het obsessief bezig zijn met bepaalde zaken zoals games en ander soort spelletjes kan ook lijden tot een burn-out.
Ongemerkt is men bezig zichzelf uit te putten en als de balans eenmaal verstoord is, wreekt zich dat ook in lichamelijke klachten.
Juist jongeren, die zichzelf geen grenzen stellen, lopen het gevaar in deze valkuil terecht te komen.
Het is dus van groot belang, dat opvoeders zoals ouders en onderwijs de grenzen stellen net zoals bij het gebruik van alcohol.
Mooi om te constateren, dat dit onderwerp toch veel los maakt onder een aantal forumleden.
Dat komt ook min of meer dat we allemaal direct of indirect te maken krijgen met deze problematiek.
Vooral het verhaal van zakkenvuller is voor velen herkenbaar.

Groet van Gerrit

basberg 14 september 2014 13:28

maar de verslaving zorgt wel voor het niet meer uitgerust raken, geen zin meer om te gaan werken, onrustig lichaam, chagrijnig geen concentratie etc lijkt me

[verwijderd] 14 september 2014 13:31

quote:
basberg schreef op 14 september 2014 13:28:
maar de verslaving zorgt wel voor het niet meer uitgerust raken, geen zin meer om te gaan werken, onrustig lichaam, chagrijnig geen concentratie etc lijkt me

Vast wel.

Maar dan moet je het verslaving noemen en de verslaving aanpakken.

Het heeft dan niets met een burn-out te maken.

[verwijderd] 14 september 2014 13:37

quote:
gerrit 69 schreef op 14 september 2014 13:28:
[...]

Mooi om te constateren, dat dit onderwerp toch veel los maakt onder een aantal forumleden.
Dat komt ook min of meer dat we allemaal direct of indirect te maken krijgen met deze problematiek.
Vooral het verhaal van zakkenvuller is voor velen herkenbaar.

Groet van Gerrit

Ja, maar we moeten af van de gedachte dat het iedereen zomaar kan overkomen en we er geen grip op hebben.

Want iedereen heeft wel degelijk de mogelijkheiod om het te voorkomen.

New dawn 14 september 2014 13:45

quote:
Turnpike schreef op 14 september 2014 13:21:
Een burn-out krijg je niet van de ene op de andere dag

Als die signalen langer aanhouden moet je ingrijpen.

Als werk het probleem is, is ontslag nemen een erg simpele en eenvoudige oplossing.

Turnpike, rationeel heb je gelijk, maar de patiënt kan die nog wel overwogen rationele beslissingen nemen ?

Ontslag nemen is een hachelijke zaak in zo'n situatie. Wanneer je zelf ontslag neemt, vraag ik mij af of je nog recht hebt op WW. Bijstand is geen aanlokkelijk alternatief als je een goed inkomen hebt. Rationeel moet het wellicht gebeuren als je een burn-out krijgt, maar het is in de praktijk niet makkelijk voor diegene die zelf in die nare situatie zit. Wie zegt hem dat hij er mee moet stoppen, zegt hij het tegen hem zelf ?

Om je een voorstelling te geven van de persoon die ik zelf meemaakte op het werk: hij praatte zenuwachtig, onzeker, was bang om je met een probleem op te zadelen, begon ineens te stotteren. Op het werk ontstaan allerlei problemen. Hij kwam bij mij en anderen, met een probleem, en verontschuldigde zich met: ¨Ik wordt ook maar gestuurd¨.

deflationist 14 september 2014 13:53

Bij zelf ontslag nemen krijg je geen WW.
Bijstand is alleen mogelijk na een vermogenstoets en in de bijstand is al het werk passend.

[verwijderd] 14 september 2014 14:04

quote:
Hmm schreef op 14 september 2014 13:45:
[...]

Turnpike, rationeel heb je gelijk, maar de patiënt kan die nog wel overwogen rationele beslissingen nemen ?

Ontslag nemen is een hachelijke zaak in zo'n situatie. Wanneer je zelf ontslag neemt, vraag ik mij af of je nog recht hebt op WW. Bijstand is geen aanlokkelijk alternatief als je een goed inkomen hebt. Rationeel moet het wellicht gebeuren als je een burn-out krijgt, maar het is in de praktijk niet makkelijk voor diegene die zelf in die nare situatie zit. Wie zegt hem dat hij er mee moet stoppen, zegt hij het tegen hem zelf ?

Een burn out is een heel serieuze zaak en moet je rationeel benaderen. Het beste id uiteraard dat te doen voordat de volle burn out een feit is want dan ben je te laat.

Niemand zegt dat het makkelijk is om in te grijpen, en ik snap best dat er mensen zijn die het niet doen. Dat zijn mensen voor wie bijvoorbeeld het niet krijgen van een WW uitkering een overweging is om geen ontslag te nemen. Dat zijn ook de mensen die het ravijn in rijden.

Het beste is om eerlijk tegen jezelf te zijn, de signalen herkennen en op tijd ingrijpen.

Geen WW uitkering is 10 keer beter dan een volle burn out.

Ik weet zeker dat iedereen die een burnout heeft gehad, ook weet dat het voorkomen had kunnen worden. Als hij/zij eerlijk is tegenover zichzelf tenminste.

basberg 14 september 2014 15:04

quote:
Turnpike schreef op 14 september 2014 13:31:
[...]

Vast wel.

Maar dan moet je het verslaving noemen en de verslaving aanpakken.

Het heeft dan niets met een burn-out te maken.

Maar zou de vermoeidheid etc niet een burn-out teweeg kunnen brengen, werkgever en/of gezin zullen niet echt positief reageren op een werknemer/gezinshoofd die bij wijze absoluut niet functioneert in zijn omgeving
Een soort kettingreactie dus

New dawn 14 september 2014 16:00

quote:
basberg schreef op 14 september 2014 15:04:
[...]

Maar zou de vermoeidheid etc niet een burn-out teweeg kunnen brengen, werkgever en/of gezin zullen niet echt positief reageren op een werknemer/gezinshoofd die bij wijze absoluut niet functioneert in zijn omgeving
Een soort kettingreactie dus

Iemand met ernstige vermoeidheidsverschijnselen heeft al een burn-out. De ziekte is nog niet zolang eigenlijk bekend. Mensen hebben soms de energie niet om de trap op te lopen. Zo iemand functioneert totaal niet meer, nergens meer. Maar er zijn ook andere ziekten met vermoeidheidsverschijnselen zodat de patiënt misschien niet zelf kan vaststellen waar hij aan lijd. Vermoed wordt dat het veroorzaakt word door stress op het werk en/of in de privésfeer.

Ik denk dat het een sluipend proces is.

De mensen die het hebben waren daarvoor juist erg energiek, hadden verantwoordingsgevoel en ook wel de neiging tot perfectionisme. volgens Wiki.

[verwijderd] 15 september 2014 15:03

En dan te bedenken dat er ook nog een dorpsdokter rondloopt die in een onderonsje met Fred 52 stress en depressie modieuze diagnoses noemde.
Ik reageerde daarop met de opmerking dat bij langdurige stress de synapsen uitgeput kunnen raken, wat weer tot orgaanbeschadiging kan leiden.
De reactie van deze hoeder van onze gezondheid bracht het niet verder dan de volgende reactie:" Grote God. Hoe krijgt hij het op papier: de synapsen raken uitgeput..."
De hoogste tijd dat hij zich eens laat bijscholen.
Zakkenvuller, stel je eens voor wat er zou zijn gebeurd als je bij hem terecht was gekomen.

69 Posts, Pagina: « 1 2 3 4 » | Laatste

Aantal posts per pagina: 20 50 100 | Omhoog ↑

Meedoen aan de discussie?

Word nu gratis lid of log in met uw e-mailadres en wachtwoord.

Direct naar Forum

Markt vandaag

AEX 874,26 -9,81 -1,11% 15:21


Germany40^	17.814,00	-1,18%
BEL 20	3.786,92	-1,73%
Europe50^	4.922,70	-1,24%
US30^	37.956,70	+0,68%
Nasd100^	17.711,42	+0,10%
US500^	5.065,74	+0,10%
Japan225^	38.513,62	-0,48%
Gold spot	2.375,44	-0,32%
EUR/USD	1,0629	+0,03%
WTI	84,64	-0,49%