Ik verwacht een zware impairment last in 2014 voor de mining assets. Ik schat het voorlopig op een $1.0 a $1.5 miljard. Dit is puur een getal voor mijzelf om een soort verwachting te maken, en daarna te toetsen wat de werkelijkheid gaat worden. De huidige ijzer erts prijzen lijken me in dit geval een zware impairment last te rechtvaardigheden. De impairment is zoals ze dat zo mooi noemen, een non cash event. Ben wel benieuwd of Mittal de netto schuld doelstelling van $15 miljard blijft handhaven of er een schepje boven op gaat doen. Ze hebben het vandaag prima gedaan. Handhaven van de koers. Het is een 1e en minimale doelstelling om in ieder geval de 'mid nine' in zicht te houden. Ik verwacht toch over 2 a 3 weken een correctie, geleidt door een correctie op de Amerikaanse beurzen. De early december correctie is te snel te niet gedaan. En de huidige koersen liggen al weer bijna op koersen voor de correctie. Ik heb dan over de brede markt (Amerika en Europa) en niet op een indici of een fonds specifiek. Een indici is voor mij te beperkt, omdat een klein groep fondsen de indici vaak beinvloeden. Daar laat ik me niet door leiden. Een soort Russel 2000 heb ik, noem het maar de TTROO 1000. En ik moet zeggen, het is een prima indicator. Ik wil dus eigenlijk binnenkort short gaan, maar ik wacht nog even de window dressing in het oude en nieuwe jaar af. Ik verwacht namelijk (licht) hogere koersen in die periode en er is nog wat ruimte in mijn aandelenmodel. Al ligt Amerika toch wel erg hoog. Mittal, een looser in 2014, een winnaar in 2015? Over 12 maanden weten we het. Ik heb nog een keer heel mooi de kerst aankopen geobserveerd. En ondanks we in een digitale tijdperk leven, zag ik vele steden met heel veel mensen, die heel veel dingen aan het kopen waren. Het leek wel of ze gratis geld kregen, of gratis spullen. Ik las nog een mooi artikel op de IEX (2015: Kleren van de Keizer door Cees Smit). Daarin stond een mooi verhaal over de middenklasse die is weggevallen door eventueel banen verlies en dergelijke. In mijn ogen lijkt de gewone Nederlander op de doorsnee Amerikaan, spenderen, spenderen, spenderen. En als het geld op is, verwachten dat de overheid hen helpt, of degenen die het wat rustig aan doet met geld meer belast wordt, aangezien ik over het laatste meer beschikt, ben ik ook steeds meer een Amerikaan geworden. Gelukkig nog wel met stijgend vermogen. Spanje zit er al op. In Madrid was het niet anders. Zaten er 3 jaar geleden nog de baanlozen op het plein, nu was het een en al een winkelende massa (trouwens wel heel gezellig). Praag komt er aan. En vanavond gaan we nog een nieuw stedentrip(je) boeken. Malta en Parijs staan al op de planning, na het uiteraard zeer mooie Praag.