josti5 schreef op 28 maart 2017 20:15:
[...]
Alsjeblieft asti, hierbij nogmaals de misselijk makende context:
Er leefden in Nederland, héél lang geleden, 100.000 arme, kleine, zielige kindertjes.
Hun pappa's en mamma's werkten heel hard om voor voldoende eten te zorgen, maar de vele regenbuien zorgden bijna ieder jaar weer voor slechte oogsten, en de torenhoge belastingen deden de rest: zo was er bijna niets te eten voor de arme, kleine, zielige kindertjes, en heel vaak werden zij ziek, zó ziek, dat er heel veel kindertjes stierven.
In Afrika was het héél anders: daar waren bijna geen arme, kleine, zielige kindertjes, want de tropische regenwouden zorgden voor heel veel eten, en de savannes waren vergeven van antilopen en heel veel andere makkelijk te vangen, voedzame dieren.
Op de Afrikaanse televisie waren af en toe de arme, kleine, zielige Nederlandse kindertjes te zien: uitgehongerd, ziek, met dikke buikjes van het oedeem.
De Afrikaanse mensen vonden dat heel erg, en zij wilden de Nederlandse kindertjes héél graag helpen.
Dat gingen zij ook doen: dank zij acties werden er zo veel spaarcentjes naar Nederland overgemaakt, dat de goede doelen in Nederland heel veel kindertjes weer goed te eten en te drinken konden geven, en bovendien heel slimme prikjes tegen allerlei nare ziektes.
De arme kleine zielige Nederlandse kindertjes werden heel blij en gezond, sommigen gingen zelfs naar school, en ze werden groter en groter.
Het ging zó goed, dat er na verloop van tijd geen 100.000 Nederlandse kindertjes meer waren, maar 1 miljoen.
Dat gaf problemen, want de Afrikaanse mensen konden al die dank zij hen groot geworden kindertjes met hun goede doelen-acties niet meer helpen: het waren er te veel geworden, de regenbuien waren nog even hevig als voorheen, de oogsten even slecht als voorheen, en de belastingen nog even torenhoog als voorheen.
Omdat de groot geworden kindertjes heel goed wisten, dat zij hun welzijn aan de Afrikaanse mensen te danken hadden, probeerden enkelen op een dag naar hun weldoeners in Afrika te komen.
En dat lukte: zij werden er heel vriendelijk ontvangen, kregen meteen te eten, een leuk huisje, allemaal nieuwe spullen. Dat prachtige nieuws lieten zij natuurlijk via de mobiele telefoon snel aan hun vrienden in Nederland weten, en al snel kwam er een hele stroom groot geworden Nederlandse kindertjes naar Afrika.
Dat kwam de Afrikaanse regering goed uit, want omdat de huizen in Afrika steeds duurder waren geworden en de inflatie keer op keer weer toesloeg, waren de Afrikaanse mamma's wel gedwongen om, net als de pappa's, te gaan werken, en centjes te gaan verdienen. Daardoor hadden zij steeds minder tijd en zin om voldoende kindertjes te maken, waardoor er steeds minder Afrikanen aan het werk konden. Daardoor kwam de economische groei van Afrika in gevaar, iets, dat de regering tot iedere prijs wilde voorkomen. Daarom was de regering erg blij met ieder groot geworden Nederlands kindje, dat naar Afrika kwam.
En iedereen leefde nog lang, gezond en gelukkig!