Vandaag is het Goede Vrijdag en omdat de beurzen dicht waren dacht ik gek genoeg de algehele dag het vandaag zaterdag was.
Reuring was er genoeg, Wim Jong de Eerste uit Korea staat vandaag in de schijnwerpers.
Toen hij aan het bewind kwam dacht ik dat hij er wat van wilde maken, hij ging om met het Westen, hij eet graag Hamburgers, maar ergens is er iets compleet misgegaan.
Misschien heeft hij wel een slechte jeugd gehad en is alle commotie slechts een roep om aandacht ter ere van zijn opa Kim-Il-Oen.
Als ik hem nu zie lijkt het wel of hij een paar Ping-Pong ballen in zijn wangholtes heeft zitten.
Laat hem maar oppassen met zijn Lego-Raketjes en andere experimentele attributen, voor je het weet schiet hij zich in zijn eigen voet.
Donald Duck is natuurlijk ook een ongeleid projectiel, slagkracht heeft hij zeker en hij is doortastend, en hij weet zakelijk gezien ook dat je grootste vijand morgen je vriend kan zijn om je doel te bereiken en weet snel te schakelen.
Deze week liet hij de bom der bommen met militaire precisie los op het ondergrondse tunnelstelsel van de Sisi-Gangsters, nu een paar dagen later hoor je er bijna niets meer van, normaal gesproken zou het nog steeds breed uitgemeten worden in de media.
En kijk eens naar onze eigen politici en de Eurofielen, ze bibberen als schoothondjes en piepen als kuikens en doen het in hun broek van angst.
Ze hebben ook geen echte visie, het enige waar ze over beschikken is tunnelvisie, gewoon hun eigen begaande pad volgen en niet luisteren naar de realiteit als het te heet wordt onder hun voeten.
Wat de dag van morgen brengt weet niemand, heeft Kim vanavond zijn laatste avondmaal gehad of komt morgen de Afhaalchinees nog langs om de gemoederen te sussen.
De wereld wordt ook steeds gekker, het is niet anders, papa dagen in het heetst van de strijd, hoe kom je er op, en deze week werd ook nog iemand die het juist goed voorheeft met een bepaalde groep zwarte mannen door onze rechtbank aan het kruis genageld.
Het is net als de beurs, deze is ook ondoorgrondelijk, kiest haar eigen weg en is gewoonweg niet te voorspellen.
Persoonlijk hoop ik dat alles met een sisser afloopt, met samenwerken bereik je meer dan met haat en nijd en de wereld zou er van opknappen.