Directeur Wiebe Willig (Willig Groep) pleit voor duurzame veehouderij
’Fosfaatplan verkeerd
door Harry van Gelder
Katwoude -
Achter op het erf van kaasimperium Henri Willig in Katwoude staat een grote bouwkraan. Willig bouwt een nieuwe stal voor jerseykoeien, maar het is de vraag of de stal vol komt te staan.
Als het fosfaatplan van de Rabobank, de boerenorganisaties en staatssecretaris Van Dam ( EZ) doorgaat, blijft de stal voor de helft leeg, vertelt algemeen directeur Wiebe Willig. Dit plan voorziet onder meer in het slachten van 150.000 koeien, waarbij geen onderscheid gemaakt wordt tussen biologische of intensieve veehouderij.
,,Wij moeten 70 koeien afstoten. De peildatum voor fosfaatrechten is 2 juli 2015. Toen kregen we de rechten voor 50 koeien. Maar nu hebben we er 120. De rest moeten we verkopen of naar het slachthuis brengen. Maar wij konden daar weinig aan doen. Onze veestapel is organisch gegroeid. We hebben er geen enkele koe bijgekocht. In 2015 hadden we veel jong vee en dat is gewoon ouder geworden. Voor koeien onder de een jaar kreeg je een kwart fosfaatrecht, voor jong vee tussen de een en twee jaar een half recht, en voor koeien boven twee jaar 1 fosfaatrecht.’’
Melkprijs
,,Het slachten van de 70 koeien is een enorme financiële klap’’, zegt Willig. ,,Maar wij zijn een groot bedrijf en overleven het wel. Wij betrekken echter ook melk van 45 bioboeren en daarvan zal een aantal niet overleven. Terwijl er nu al te weinig melk is. Wij zoeken voor 2018 nog 10 boeren die ons biologische melk kunnen leveren.’’ De directeur voorspelt dat de melkprijs zal stijgen door het fosfaatakkoord ten gevolge van krapte in de markt.
Ondanks de mestmisère boert het Noordhollandse familiebedrijf goed. De kaasmakerij, die in 1974 werd opgezet door Henri Willig, de vader van Wiebe, groeide uit tot een ketenbedrijf. ,,Van land tot klant’’, zegt Wiebe. De Henri Willig Groep houdt biologische koeien, heeft twee kaasmakerijen en 22 eigen winkels. Het bedrijf zet jaarlijks tegen de €50 miljoen om en exporteert naar 30 landen.
De mestplannen uit Den Haag kosten Willig echter veel geld en het houdt zijn ambitie om als biologisch bedrijf te groeien tegen. En dat voelt als oneerlijk. De bioboeren hebben immers al te maken met strenge mestnormen. In 2013 lieten de politiek en de brancheorganisaties NZO en LTO al weten dat er een einde moest komen aan bedrijven zonder grond, lees intensieve veehouderij. Maar op de woorden volgden geen daden. Staatssecretaris Van Dam scheert de biologische boeren over een kam met de intensieve veehouderij. Beiden moeten koeien inleveren. ,,Het fosfaatakkoord is een verkeerd plan, omdat het uitgaat van de hoeveelheid koeien en niet van de hoeveelheid weiland. Een intensieve veehouder met 25 hectare grond en 100 koeien kreeg fosfaatrechten voor 100 koeien. Terwijl een extensieve veehouder met 25 koeien en 100 hectare er maar 25 kreeg, terwijl hij genoeg grond heeft om de mest uit te rijden.’’
Niet naïef
Bij de Willig Groep waren ze niet naïef, toen ze besloten een nieuwe stal te bouwen. ,,Natuurlijk zagen we dat er mestmaatregelen aan zaten komen. Nederland stoot al drie jaar lang meer fosfaat uit (door te veel mest) dan met Brussel is afgesproken.’’
De EU is daar behoorlijk pissig over en dreigt nu te tornen aan de uitzonderingspositie, ook wel derogatie genoemd, van ons land. Net als Denemarken mag Nederland 20% meer fosfaat uitstoten dan andere Europese landen. Door het afschaffen van het melkquotum in 2015 groeide het aantal koeien stormachtig, en dus nam ook de hoeveelheid mest navenant toe. ,,Wij dachten dat de fosfaatwet van Van Dam een opening bood. We wilden groeien door fosfaatrechten op te kopen. Maar de fosfaatwet werd door Brussel getorpedeerd, omdat het verboden staatssteun zou zijn.’’
Economische ramp
Willig is wel voorstander van de derogatie, omdat anders een economische ramp niet te overzien is. ,, Als Brussel de derogatie stopt moeten er 500.000 koeien worden afgeslacht en wordt er 3,5 miljard liter minder melk geleverd.’’
,,De intensievenveehouderij, die de oorzaak is van dit probleem, wordt bevoordeeld’’, vindt Willig. ,,Dit plan drukt koeien steeds meer de stal in. En daar zijn we toch op tegen. Koeien horen in de wei. Het mestprobleem biedt enorme kansen. Stel de biologische bedrijven vrij van de fosfaatrechten en schakel over op duurzame bedrijven, dan krijgen we in Brussel ook meer draagvlak om de derogatie te behouden. Maar gaat de derogatie in Brussel van tafel, dan hou ik mijn koeien’’, zegt Willig.
Bron: DFT Premium