Het Chinese ballonnenprogramma heeft zich in slechts een paar decennia enorm ontwikkeld. Een belangrijke leider van dit programma was He Zehui, een vrouwelijke kernfysicus. In 1940 wilde He in Duitsland studeren, omdat buitenlandse wapenexperts die in China werkzaam waren allemaal uit Duitsland kwamen.
Na de Tweede Wereldoorlog ging ze samen met haar echtgenoot Qian Sanqiang naar Frankrijk, totdat Qian door de Chinese overheid werd gevraagd om een atoombom te komen ontwikkelen. Het echtpaar verhuisde terug naar hun geboorteland in 1948 en besloot in China te blijven toen de communisten de macht kregen.
Atoombom
Terwijl haar man aan een atoombom werkte, richtte He haar aandacht naar boven. Ze wilde een ballon, ter grote van een luchtballon, de ruimte in sturen. Met een team van de Chinese Academy of Sciences (CAS) ontwikkelde ze een prototype. Onder de Culturele Revolutie van Mao Zedong stonden Chinese wetenschappelijke programma’s stil, maar in 1983 zag He de ballon op 17 kilometer hoogte in de stratosfeer verdwijnen.
Nu, veertig jaar later, heeft CAS het Aerospace Information Research Institute (AIR). Dit instituut is in handen van de Chinese overheid en publiceert op Chinese sociale media regelmatig over ballonnen. De vliegende objecten van AIR zijn bijvoorbeeld onderdeel van het Chinese ruimtevaartprogramma of moeten gegevens over klimaatverschijnselen verzamelen. AIR zou volgens Reuters bovendien een bericht hebben gepubliceerd met de titel ’Nieuw type spionageballon verdedigt Israëlisch luchtruim’. Dit bericht heeft De Telegraaf niet kunnen vinden, mogelijk is het op het streng gecensureerde Chinese internet verwijderd.