De enige koopjes zonder kopers
04 januari 2019 21:00
Het is een ijzeren wet van de beurs: aandelen zijn snobgoederen. Beleggers kopen veel vlotter een aandeel dat 20 procent duurder dan één dat 20 procent goedkoper is geworden.
Ons geloof in de Grote Banaan van 2019 - we spreken het R-woord liever niet uit - is wat steviger geworden. Daar verandert een beresterk Amerikaanse jobrapport op vrijdag weinig aan. Neen, de geschiedenis herhaalt zich niet. Ze rijmt wel. Het jaar trapte af met een verrassende terugval van de oudste economische barometer ter wereld: de Amerikaanse ISM-index.
In 1931 bedacht door de onderschatte cijferaarsheld John Whitehead. Die zocht als voorzitter van de Amerikaanse vereniging van aankoopdirecteurs - dat timide maar invloedrijke volk dat de orderboekjes van de ondernemerswereld beheert - in volle Grote Depressie wat houvast. En vond dat in een rondvraag bij de aankoopdirecteuren, als snelle vinger aan de pols van de economie.
De vorige keer dat Apple waarschuwde was in 2002. Toen draaiden de Californiërs minder dan 1,5 miljard dollar kwartaalomzet, nu 84 miljard.
88 jaar later heeft de 'National Association of Purchasing Managers' (NAPM) met Institute for Supply Management ofte ISM een hippere naam gekregen, maar de vinger aan de pols van de Amerikaanse verwerkende nijverheid geldt nog altijd als vroeg knipperlicht van de grootste economie ter wereld. In 2001 en 2008 was een scherpe terugval van de eerste Amerikaanse indicator van het jaar de voorbode van later onheil.
Voor u nu gillend naar de exit loopt: de ISM zit nog ver boven de niveaus van begin 2001 en begin 2008 en suggereert nog geen krimp. Maar gecombineerd met de het eerste omzetalarm in 16 (!) jaar van wat na Elia het meest voorspelbare bedrijf ter wereld is - Apple- geeft de prille indicator wel stof tot nadenken.
Geen wonder dat kooplustigen elkaar op de Brusselse beurs tot de koopgolf van vrijdag niet voor de voeten liepen, ook al zijn Belgische aandelen gemiddeld 20 procent afgeprijsd sinds de zomer.
We kunnen het niet voldoende herhalen: aandelen zijn snobgoederen. Beleggers kopen liever een aandeel dat net 20 procent duurder is geworden, dan eentje dat net 20 procent afgeprijsd is.
Union Chimique Belge
Voor de snobs onder u: UCB UCB1,13% is vorig jaar een vijfde duurder geworden. En schiep zo op kousenvoeten, en in de schaduw van meer bezongen primussen als Colruyt, Sofina en Argenx, een coole 1 miljard beurswaarde.
In het voorjaar van 2017 incasseerde de biofarmaciegroep na een zware tegenvaller rond het potentiële osteoporosemiddel romosozumab nog de grootste klap sinds de Grote Crash van 1987. Meteen was er bij beleggers grote onrust over de estafette die elk farmaciebedrijf continu loopt: de huidige blockbusters, in de eerste plaats reumamiddel Cimzia, verliezen in de eerste helft van volgend decennium hun patentbescherming en hamvraag is welke producten tegen dan het stokje kunnen overnemen.
Maar in de loop van vorig jaar slaagde CEO Jean-Christophe Tellier er opvallend goed in de beleggersonrust over de productenpijplijn te milderen. Vooral de bemoedigende onderzoeksresultaten rond een andere 'ro' - rozanolixizumab, een potentieel middel voor onder meer de behandeling van de spierziekte myasthenia gravis (zie ook: Argenx) - en bimekizumab, het potentieel middel tegen ochtendstijfheid.
Rond beide middelen staat in 2019 cruciale nieuwsflow op stapel, die meer duidelijkheid zal verschaffen over het potentieel. Maar mogelijk hebben beleggers ook iets te vroeg romosozumab (commerciële naam: Evenity) afgeschreven. De eerste grote afspraak van 2019 voor UCB-beleggers is er al op 16 januari: dan buigt de Amerikaanse geneesmiddelenwaakhond FDA zich over de tweede zit voor Evenity.
UCB snel afschrijven - we slaan op dat vlak mea culpa met ons (te) somber weekboek vlak na de initiële Evenity-flop - is nooit een goed idee, Want het bedrijf is één van de grote overlevers van de Belgische industrie.
Ontstond in 1928 als de Union Chimique Belge, toen Emmanuel Janssen de 'stroomafwaartse' poot van Solvay (Semet, Solvay & Piette Company) met de chemiepoot van de Generale Maatschappij en een hele reeks andere Belgische chemiefabrieken fuseerde. Een échte 'union chimique' met andere woorden, die zich in de jaren '90 dankzij het inslaand succes van allergiemiddel Zyrtec in de huidige biofarmaciereus omturnde.
Emmanuel Janssen was trouwens een heel boeiend figuur, die regelmatig opduikt in de uitstekende biografie over 150 jaar Solvay (‘History of a Multinational Family Firm’, warm aanbevolen zwembadlectuur voor 2019).
Huwde met de kleindochter van Solvay-oprichter Ernest Solvay, Paule, en leidde in de jaren 20 behoorlijk eigengereid de financiële poot Mutuelle Solvay, vaak tot niet geringe ergenis van de andere Solvay-telgen. Dit zeker toen de Mutuelle zich bij de crash van 1929 zwaar verbrandde aan de Zweedse luciferkoning en meesterzwendelaar Ivar Kreuger.
De erfgenamen van de oer-Janssen - zelf boeiend genoeg om al eens in de kolommen van Sabato op te duiken - controleren nog altijd UCB, via het controlevehikel Financière de Tubize. Die naam is ook een herinnering aan de niet onbesproken diversificatiestrategie die Janssen met de 'Mutuelle' voerde en verwijst naar de vroegere kunstzijdefabriek van Tubeke.
Tubize noteert als extreem discrete holding met de meest hardnekkige 'décote' ten opzichte van de intrinsieke waarde. Die intrinsieke waarde per aandeel Tubize bereken je zelf eenvoudig door de UCB-koers te vermenigvuldigen met 1,53 en vervolgens 3,12 euro schulden af te trekken. In 2018 volgde de holding de remonte van UCB niet, ook al is UCB de enige participatie. Zelfs een korting van intussen meer dan 40 procent kan de kopers niet vermurwen.
We mogen dus rustig Tubize het meest eeuwigdurend koopje van de Brusselse beurs noemen. Echte aandelensnobs, gelieve zich dus te onthouden.
Uit de Tijd. Toch weer wat fruit: de banaan. En, terecht, een mea culpa vanwege de Tijd. Blijft een boeiend aandeel, zij het dat er qua koers de laatste jaren weinig aan verdiend wordt. Mager dividend ook trouwens. En zeker voor Tubize: een bijna slapend aandeel.