Vandaag stappen we met z'n allen in een enorm groot cruise-schip, we gaan van wal, en maken een reis door de tijd.
Tijden veranderen, of het vroeger beter was laat ik maar even in het midden, feit is wel dat Asjer nog al schrikt van de robot.
Vroeger maakten mensen met hun handen nog een pijl en boog, werkten op het land en waren selfsupporting in hun eerste levensbehoefte.
Mensen waren ook inventief, schakelden wat later ook het paard in dat hun veel werk uit handen nam, daarna kwam de mechanisatie, toen de automatisering en straks worden we overlopen door de robot van Asea en zijn dus eigenlijk overbodig aan het worden.
Op mijn netvlies verschijnen beelden van een tv programma uit de jaren 70, de man van 6 miljoen, het was min of meer science fiction, nu is het realiteit.
Robots zijn onvermoeibaar, je zult er 's nachts maar ééntje bij je in bed hebben liggen.
Zelf zullen de meeste beleggers in Mittal er alleen maar over dromen dat ze ooit miljonair zullen worden, velen zijn inmiddels ook alles kwijt.
De computergestuurde drone's maken ook een enorme opmars en nemen mensen wederom veel werk uit handen.
Stel je eens voor Marc, je hebt voor je vrouw een paar nieuwe Patta's bij Zalando besteld, snuf loopt bij je op het erf rond en hij ziet dat ding vanuit zijn ooghoeken aankomen. Hij zal helemaal naar worden, witte vlekken voor zijn ogen krijgen, en zich schor blaffen wanneer dat ding een landingspoging onderneemt.
Vervolgens gaat hij genadeloos los op de drone, vergrijpt zich vervolgens ook aan de schoenendoos en scheurt de boel in stukken.
Waar het naar toe gaat weet ik niet, zelf signaleer ik op de beurs wel toenemende nervositeit, de States, China, Japan, Europa, Brakke Landen, het nieuws flits je om de ogen.
Staal blijft natuurlijk wel een basisproduct dat je overal tegen komt.
Ooit was er werk voor iederéén die wilde werken, mijn grootste angst is dat deze tijden nooit meer zullen herleven en dat het roer compleet om moet.