Bron VEB 12 mei 2017
IMCD: key audit matters die geen reden tot zorg zijn
De Rotterdamse chemicaliënhandelaar IMCD laat structureel zien dat haar verdienmodel werkt, dat zegt het management zelf tenminste. IMCD blaakt van zelfvertrouwen.
Hoewel de accountant de groepswijde IT en de hoge post immateriële activa op de balans als ‘key audit matters’ (kernpunten uit de controle, red.) aanmerkte, zien Raad van Bestuur en Raad van Commissarissen van het bedrijf deze zaken niet als reden tot zorg.
De opkomst in de aandeelhoudersvergadering was bedroevend laag. Ondanks de afwezigheid van twee leden van de RvC zaten er nog steeds meer personen achter de bestuurstafel, dan dat er aandeelhouders waren (drie personen). Topman Piet van der Slikke weet de slechte opkomst aan gebrekkige belangstelling bij particuliere beleggers voor IMCD.
Nieuws uit de aandeelhoudersvergadering
Tijdens de aandeelhoudersvergadering leggen bestuur en commissarissen verantwoording af voor het gevoerde beleid en gehouden toezicht.
Daarnaast gaat het bestuur het gesprek met aandeelhouders aan over kansen en risico’s voor de onderneming.
De VEB bezoekt vrijwel alle aandeelhoudersvergaderingen van Nederlandse beursfondsen (en van een aantal grote Europese bedrijven).
Dit artikel geeft een overzicht van de belangrijkste gespreksonderwerpen in de aandeelhoudersvergadering van: IMCD
Datum vergadering: 10 mei 2017
De VEB stemde voor alle agendapunten.
Groei
Van der Slikke en zijn financiële man Hans Kooijmans waren zichtbaar tevreden over hoe de vlag erbij hing. Omzet en winst bleven groeien, zowel organisch als door de vele overnames die IMCD wereldwijd heeft gedaan. IMCD volhardt in haar weigering een outlook te geven. Hoewel deze binnenskamers circuleert, zo beaamde men naderhand, verschaft IMCD het publiek er geen inkijk in. Vaak is het niet mogelijk om heel veel verder dan zes tot acht weken in de toekomst te kijken voor lopende orders. Bovendien kunnen lokale en geopolitieke veranderingen er opeens voor zorgen dat een van de dochters of productgroepen anders presteert. De 34.000 klanten en 28.000 producten in het portfolio werken als een demping bij dat soort ad hoc ontwikkelingen.
De schuldratio (schuld/EBITA) bedroeg bij de beursgang in 2014 2,7, eind 2015 2,9 en was eind 2016 teruggebracht naar 2,6. Bij de onderhandelingen met financiers is de mogelijkheid bedongen om maximaal twee keer te pieken naar 4 wanneer dat voor een grotere overname nodig is. IMCD zoekt duidelijk naar mogelijkheden voor verdere groei.
Gevraagd naar lessen die IMCD uit haar vele overnames getrokken had, kwam een opvallend bescheiden reactie. Ondanks de veelheid en variatie ervan, wilde IMCD zich niet op de borst kloppen als overname-expert. Iedere overname is anders en overnamekandidaten worden primair geselecteerd op strategische fit, zo klonk het vanachter de bestuurstafel.
De mogelijke extra emissie van 10 procent aandelen door IMCD (een van de stempunten in de vergadering) strekt er alleen toe om overnames mogelijk te maken, zo bevestigde Van der Slikke naar aanleiding van een vraag van de VEB. Deze is niet bedoeld om een overname van IMCD te bemoeilijken.
Beperkte visie op duurzaamheid
Behalve de gebruikelijke verbeteringen in de keten gericht op beperking van uitstoot en verdere verduurzaming, lijkt IMCD niet zo bezig met de mogelijk verminderde beschikbaarheid van fossiele brandstoffen en – daarmee van petrochemische producten. Toch behoort een groot deel van IMCD's productportfolio hiertoe. Reden hiervoor is IMCD's (passieve) rol in de keten. Scenario's over wat gebeurt wanneer de beschikbaarheid van petrochemische producten vermindert of wegvalt, lijken binnen IMCD geen rol te spelen.
Key audit matters
Ongewoon was de reactie van RvB en RvC op de drie door de nieuwe accountant Deloitte als key audit matters geoormerkte onderwerpen. Dit waren de omvang van de immateriële activa (waaronder EUR 523 miljoen goodwill), de geografische spreiding van IMCD en de IT-systemen voor de groep en de werkmaatschappijen.
Over de waardering van de goodwill gaven bestuur en accountant weinig meer prijs, dan dat men er goed en zorgvuldig naar gekeken had. Daarbij speelde IMCD's track record bij het inschatten van toekomstige kasstromen een belangrijke rol.
De accountant besteedde extra aandacht aan de group audit in verband met de geografische spreiding en de recente accountantswissel.
Deloitte constateerde dat het merendeel van IMCD hetzelfde enterprise resource planning systeem draaide. Dat gold niet voor alle recent overgenomen entiteiten. Sommige draaiden nog op legacy IT systems. Hoewel aangemerkt als ‘key audit matter’, ofwel kernpunt uit de controle, merkte Van der Slikke op dat hij niet precies wist wat Deloitte bedoelde met deze aanduiding. Deloitte ging er vervolgens uitgebreid op in. De achtergrond van de observatie was gelegen in de systematiek van de audit door Deloitte en de daarbij in acht te nemen procedures en voorschriften. Waarom KPMG, de vorige accountant, dit onderwerp niet al als key audit matter had aangemerkt kon Deloitte niet zeggen. De Raad van Bestuur benadrukte dat het ERP-systeem van IMCD van grote klasse was – zelfs mede een reden voor het succes van IMCD. Het feit dat nog niet iedere werkmaatschappij daarop vol aangesloten was, maakte een gebundeld overzicht iets lastiger. De kwestie vormde geen reden tot zorgen, zo luidde de boodschap.