Los je alleen niet het CO2 probleem mee op...
Pak de bron aan of maak er H2 van met de Powerhouse of Waste2Tricity methode.
Hoe kunnen auto’s rijden op plastic tasjes?
10:56
Brandstof maken uit plastic. Het lijkt te mooi om waar te zijn en jarenlang was het dat ook. Het kon wel, maar je had er zoveel energie voor nodig dat het geen zin had. Bovendien vervlogen veel brandbare stoffen tijdens het extractieprocedé. Maar nu lijkt er een doorbraak te zijn bereikt. Aan de Universiteit van Delaware hebben onderzoekers een nieuwe techniek bedacht waardoor we straks wellicht op plastic tasjes rijden.
Onderzoekers van de Universiteit van Delaware hebben een nieuwe techniek bedacht waarmee je van plastic brandstof kunt maken.
Onderzoekers van de Universiteit van Delaware hebben een nieuwe techniek bedacht waarmee je van plastic brandstof kunt maken. Illustratie: Istock/FDStudio
Hoe verander je plastic in benzine?
Plastic bestaat uit koolstof, net als diesel of benzine. Alleen zitten de koolstofatomen in plastic zo nauw tegen elkaar dat het materiaal niet echt brandbaar is. Iedereen die weleens plastic heeft aangestoken, weet dat het vooral smeult en smelt. Door metaaloxides en zuren als katalysator toe te voegen aan plastic en de hele boel vervolgens te verwarmen gaan de verbanden tussen de koolstofmoleculen in plastic verloren en houden we een brandbaar restproduct over. Om dit proces, hydrocracking genaamd, te bespoedigen, gebruiken de Amerikaanse wetenschappers onder andere zeoliet, een zuur mineraal, dat ook in wasverzachter en sommige kattenbakkorrels zit.
Waarom is dit een goed idee?
Omdat plastic zo ongeveer het meest voorradige materiaal ter wereld is. We recyclen nog geen 10%, nog eens 10% wordt verbrand. En de rest? 80% van alle plastic ooit gemaakt bestaat nog en ligt op de vuilnisbelt of vervuilt het milieu. Door er een brandstof van te maken, wordt inzameling van plastic de moeite waard en krijgen we er energie voor terug. Zo snijdt het mes aan twee kanten: de planeet wordt schoner en we hoeven minder olie op te pompen voor onze auto’s.
De hamvraag: is het schaalbaar? Hebben we straks enorme raffinaderijen voor plastic brandstof?
‘Schaalbaar? Absoluut’, zegt hoogleraar Dionisios Vlachos, die het project van de Universiteit van Delaware leidt. ‘De mogelijkheden zijn eindeloos. De katalysatoren presteren goed. We zetten alle plastic om in nuttige, hoogwaardige producten, dus we verspillen geen energie. Grote installaties zijn mogelijk, maar je zou ook juist kleine katalysatoren kunnen maken, die je bijvoorbeeld inzet in afgelegen gemeenschappen. We gebruiken technologie die bekend is in de industrie, waardoor de fabricage van katalysatieovens eenvoudig is.’
Er is energie voor nodig om hydrocracking op gang te brengen. Houden we netto wel energie over?
Volgens de onderzoekers in Delaware wel. De meeste energie gaat zitten in het verwarmen van het plastic tot een temperatuur van 230 graden, in een oven. Door dat efficiënt te doen, kan het hele proces meer energie opleveren dan erin gaat zitten. ‘We gebruiken twee keer zo weinig energie als we opwekken’, zegt Vlachos, hoogleraar in chemische en biomoleculaire techniek. Hij en zijn medeonderzoekers stellen bovendien voor om groene stroom te gebruiken om het proces aan te drijven. Niet alleen is dat milieuvriendelijk, je zet zo elektriciteit om in een energievorm die makkelijk op te slaan is: benzine of diesel.
10%
Nog geen 10% van het plastic wordt gerecycled.
Maakt het nog uit welk type plastic je in de hydrocrackingoven stopt?
Nee, alle types, hard en zacht, reageren even goed, zo schrijven de onderzoekers in het gerenommeerde wetenschapsblad Science Advances. ‘De katalysatoren kunnen diverse kunststoffen en mengsels aan’, zegt Vlachos. ‘De resultaten zijn steeds bijna hetzelfde.’ Vooral voor een zeer robuuste categorie plastic als polyolefinen is dat goed nieuws. Dit type plastic zit in onder meer kratten, rioolbuizen en kunststof vezels. Het is zeer moeilijk te recyclen. Maar de behandeling met zeoliet en warmte zorgt ervoor dat ook dit soort plastic in een korte tijd ontbindt en brandstof oplevert.
Zijn er dan helemaal geen beren op de weg?
Eentje, maar meteen ook een grote: verontreinigingen in het plastic. Aan veel afvalplastic kleven andere stoffen, zoals papier en vuilnis. Daardoor kan er nu alleen plastic worden gebruikt dat schoon is, bijvoorbeeld uit de industrie. ‘Onzuiverheden in zwerfplastic zouden de katalysator kunnen deactiveren’, zegt Vlachos. Maar dat is misschien te ondervangen met een flinke wasbeurt. ‘Door dit probleem op te lossen kunnen we de laatste hinderpaal voor verdere commercialisering uit de weg ruimen.’