1. Het is een bewuste keuze geweest van het Galapagos management en - later - van Gilead om de werkzaamheid van filgotinib te onderzoeken bij zoveel mogelijk autoimmuunziektes, zeg maar afzonderlijke indicaties. Dat heeft een duidelijke commerciële logica en ook ook medisch-ethische. Namelijk, onderzoek doen naar alle denkbare ziektebeelden, in de hoop zoveel mogelijk afzonderlijke patiëntengroepen te kunnen helpen.
2. De consequentie daarvan is dat te verwachten valt dat er bij sommige indicaties geen superieure werkzaamheid zal kunnen worden vastgesteld. Men mag in zo'n geval al blij zijn met een 'efficacy' die niet afwijkt van geneesmiddelen die al langer toepassing vinden. Al weer een hele tijd geleden heb ik hier op dit forum al eens gewaarschuwd voor de illusie dat filgotininb een omni-potent superieur anti-inflammatoire middel zou zijn. Bij belangrijkste indicatie reuma, ja. Maar hou rekening met minder werking bij één of meer andere indicaties.
3. Op zuiver theoretische gronden valt immers aannemelijk te maken dat een breed toepassingsgebied her en der tot suboptimalisatie leidt. Dat kan gewoon weg niet anders. Ook de praktijk wijst dat uit. Immers, we zien eens in zoveel tijd een 'me-too' geneesmiddel op de markt verschijnen dat op een bepaalde (sub)indicatie beter scoort dat het allereerst op de markt verschenen, innoverende product.
4. Het achterwege blijven van - in dit geval - statistisch relevante werkzaamheid van laag gedoseerde filgotinib bij ulceratieve colitis (UC) mag dan ook geen verrassing zijn. Wat precies de rol is geweest van de placebogroep weten we echter nog niet. Dat moet straks blijken wanneer meer data na nadere analyse worden vrijgegeven.
5. De schrikreactie waarmee het aandeel Galapagos gisteren te maken kreeg, is dan ook het gevolg van een te optimistische verwachting van beleggers die slecht ingevoerd zijn in de materie en marktpartijen die zo'n reactie nog eens extra uit te buiten. Dat is geen moreel oordeel, slechts een constatering.
6. Ook lijken beleggers het idee te hebben dat de onmogelijkheid om de 100 mg dosering te gebruiken, medisch gezien en ook commercieel, een ernstig gemis is. Om met het laatste te beginnen. De onderzoeksresultaten doen geen euro af aan het omzetpotentieel van filgotininb.
7. En medisch gezien? UC is goed te behandelen met de 200 mg dagdosering. Of dacht u werkelijk dat het ontbreken van het 100 mg alternatief de behandelmogelijkheden van de voorschrijvende arts ernstig beperkt? Dat hij of zij niet langer - door het ontbreken van de 100 mg dosis - in staat is de dosering stapsgewijs op te voeren totdat het therapeutisch effect maximaal wordt geraakt? Zonder continue monitoring van bloedwaarden in het laboratorium is een oplopende dosering bij een ziektebeeld dat pas na langere tijd reageert op de behandeling, een fictie.
8. Waarom zou je überhaupt de dosering willen opbouwen, als je op basis van gevalideerd klinisch onderzoek weet dat de 200 mg dosis bij de indicatie UC onmiddellijk het therapeutisch 'window' treft, zonder dat je angst hoeft te hebben voor bijwerkingen? Sommigen geneesmiddelen laten zich bij een bepaalde indicatie nu eenmaal niet eenvoudig lineair oplopend doseren.
9. Om het in bar slecht Nederlands te zeggen: "dit is de dag waarvan je wist dat die zou komen". De psychologie' van de markt werkt nu eenmaal zo. De onderliggende waarde van Galapagos wordt er echter in fundamentele zin niet door geraakt. Dat is dan weer een geruststelling voor de lange-termijn beleggers onder ons. Dus ook voor mij.