De nieuwe centra van PostNL worden hoogtechno-logisch en laten toe snel en efficiënt te sorteren tot in de bestel-wagen. Dieter Telemans
PostNL stelt vast dat de digitale kwantumsprong door de coronacrisis tot een structurele wijziging in de aankoopgewoonten van de Belgische consument heeft geleid. Ondanks de heropstart van de economie blijft de Belg stevig online kopen waardoor ook de pakjesvolumes hoog blijven. Waar analisten eerst verwacht hadden dat die volumes door de heropstart van de economie wat zouden terugvallen, is dat niet het geval. ‘Er is zelfs nog groei. Dat geeft aan hoe ingrijpend het koopgedrag van de Belg gewijzigd is’, zegt Rudy Van Rillaer, directeur van PostNL België.
300 extra busjes per dag
PostNL schroeft zijn investeringsplannen flink op. In september komen er twee nieuwe pakkettendepots bij, waardoor er dagelijks zo'n 300 busjes extra de weg op kunnen worden gestuurd. PostNL had nu al zeven pakjescentra.
Nog belangrijker is dat er niet, zoals vorig jaar aangekondigd, één hoogtechnologisch postsorteercentrum met een capaciteit van 120.000 pakjes per dag bijkomt, maar twee. Willebroek gaat begin volgend jaar open, en in het najaar van 2022 opent in Oost-Vlaanderen nog zo’n geautomatiseerd sorteercentrum de deuren. De investeringen, goed voor enkele tientallen miljoenen euro, zouden ook honderden nieuwe banen creëren.
De investeringen, goed voor enkele tientallen miljoenen euro’s, zouden ook honderden nieuwe banen creëren
Dat betekent dat PostNL zijn capaciteit in België meer dan verdubbelt. Van Rillaer is voorzichtig met cijfers, maar nu al levert PostNL dagelijks circa 200.000 pakjes in België. Dat is ongeveer evenveel als wat marktleider Bpost pre-corona dagelijks leverde. Na de uitbreiding zal de capaciteit van PostNL op niet veel minder dan 500.000 pakjes per dag liggen.
Dat betekent dat PostNL, dat zichzelf omschrijft als een ‘stevige nummer twee’ op de Belgische pakjesmarkt, de kloof met marktleider Bpost verkleint. Bpost levert dagelijks 500.000 pakjes – met soms dagen van meer dan 600.000 pakjes. Ook Bpost heeft afgelopen jaar zijn capaciteit opgeschaald door te investeren in zijn bestaande sorteercentra.
Van Rillaer maakt zich sterk dat PostNL de Belgische webwinkels beter zal kunnen bedienen door in ons land eigen sorteercentra te openen. Momenteel gebeuren de eerste sorteringen nog in een van de 25 Nederlandse sorteercentra, meestal net over de grens. Daardoor passeren de bestellingen voor Belgische webwinkels eerst via Nederland. ‘Het motto voor 23.59 uur besteld, de volgende dag geleverd, past daarin’, zegt Van Rillaer met een knipoog naar Bol.com.
Bol.com zag vorig jaar zijn omzet met bijna 60 procent stijgen. Coolblue, een andere bekende webwinkel, groeide in België met de helft . En veel consumenten blijven gewoon online kopen.
Illegale tewerkstelling
Bpost, DHL, PostNL, GLS en DPD strijden in de pakjesmarkt om marktaandeel. Door de bouw van geautomatiseerde verdeelcentra wordt het nog meer een slag tussen Bpost en PostNL. ‘Onze nieuwe centra zijn hoogtechnologisch en laten toe snel en efficiënt te sorteren tot in de bestelwagen’, zegt Van Rillaer. ‘We beschikken ook over specifieke kennis om delicate producten veilig te verwerken.’
De slag wordt niet alleen via technologie geleverd, maar ook inzake loonkosten. Waar Bpost voor de zogenaamde last mile, het aan huis leveren van het pakje, met bezorgers in loondienst werkt, doet PostNL in België uitsluitend een beroep op zelfstandigen via onderaannemers. ‘We werken met partnerbedrijven en die groeien met ons mee’, zegt Van Rillaer. ‘Dit betekent loyaliteit en flexibiliteit.’ De partnerbedrijven krijgen extra business van PostNL en omgekeerd maken ze dat PostNL op een flexibele manier de markt kan bedienen.
Maar bij controles is gebleken dat sommige onderaannemers zich schuldig maken aan zwartwerk en illegale tewerkstelling. PostNL en GLS moeten zich samen met een aantal onderaannemers verdedigen voor de arbeidsrechtbank. De vakbonden bij Bpost hekelen dan weer wat ze ‘deloyale concurrentie’ noemen. De regering werkt aan nieuwe regelgeving die moet verzekeren dat er sprake is van een eerlijk speelveld waarbij belastingen en sociale zekerheid wordt betaald. Van Rillaer zegt niets fout te doen (zie hiernaast).
De koeriers, die aan huis leveren, worden ook verweten dat hun model niet duurzaam is. Ze veroorzaken verkeersoverlast en drukte in woonwijken. Collectieve afhaalpunten zouden een oplossing kunnen zijn. Maar dat wil de klant vooralsnog niet. ‘De consument heeft het liefst dat het pakje thuis bezorgd wordt en op een veilige plaats als hij zelf niet thuis is.’ Lees het tuinhuisje of de schuur.