Beur schreef op 20 februari 2024 16:46:
[...]De kunst is proberen objectief te blijven en niet mee te gaan met die "sympathie" van de wereld die voor een flink deel is gebaseerd is op het inwerken van emoties door het tonen van schrijnende beelden uit Gaza die al dan niet bewerkt uitgevent worden door een geraffineerde publiciteitscampagne. Waarbij kindslachtoffers het altijd geweldig doen.
Waar zijn bijvoorbeeld al die "dappere" tienduizenden Hamas-strijders? Onder de grond? Onder de burgers?
Hoeveel van die strijders bevinden zich onder de door Hamas opgegeven aantallen doden? Ik wil zeker niet ontkennen dat de situatie in Gaza verschrikkelijk is maar dat deze nogal selectief uitgevent wordt in vergelijking met andere conflictsituaties in de wereld staat voor mij buiten kijf.
Dan baseren sommigen hun mening louter op het feit dat
op dit moment de ene partij militair gezien veel sterker dan de andere, kijken er met Westerse ogen naar en willen maar niet begrijpen dat het hier om een kwestie van leven of dood gaat. Dat het mijn leven of het jouwe is. Dat met praten c.q. overleg Hamas ruimte en tijd gegund wordt om op adem te komen, zich te herbewapenen om vervolgens opnieuw aan te vallen. Met slechts het doel alle Israëli's van de river naar de sea te drijven.
De naïviteit om te denken dat een terugtekken van het IDF op dit moment of praten de oplossing is onthutsend. Begrijp me goed: Israel heeft zeker niet mijn sympathie maar ik begrijp hun handelen wel. Rücksichtloze mensen moeten helaas rücksichtlos bestreden worden. Maar het zal nog wel even duren voordat dit tot de hersenen van onze o zo menselijke en fatsoenlijke Europeanen doorgedrongen is.