Nog een interessante column van begin dit jaar.
Column / Gaan we Duitsland achterna?
Door Richard Mulder , 20 januari 2014
Eind vorig jaar werd bekend dat de nieuwe Duitse regering een plan zal uitwerken om per 1 januari 2015 een tolvignet in te voeren voor automobilisten die gebruik maken van de Duitse snelwegen. Duitsland wordt daarmee het negende land in Europa met een dergelijke tolheffing op haar wegen.
De regeling moet geld opleveren voor miljardeninvesteringen in wegen en spoorwegen in de Bondsrepubliek. Dat de nood hoog is in Duitsland bleek uit recente onderzoeken. De deelstaat Nordrhein-Westfalen startte in 2012 een groot onderzoek naar de staat van alle 375 brugconstructies die de deelstaat rijk is. Het resultaat van de eerste ronde van dit onderzoek is vernietigend: 49 bruggen moeten volgens het rapport gesloopt en vervangen worden. Nog eens 23 bruggen dienen versterkt of aangepast te worden om aan de gestelde eisen te voldoen.
Buitenlanders betalen
Op het Duitse spoor is het al niet veel beter. Zo stammen honderden seinhuizen nog uit de tijd van voor de Eerste Wereldoorlog. Kortom, toenemende onveiligheid door achterstallig onderhoud. Ieder jaar komt Duitsland 7,2 miljard euro tekort voor spoorwegen, wegen en sluizen. Met de opbrengsten van het vignet, die in feite door buitenlanders wordt opgebracht omdat de ‘binnenlandse’ automobilisten worden gecompenseerd, krijgt de Duitse overheid extra geld binnen om de noodzakelijke investeringen te doen.
Met verbazing en zorg werd door de Tweede Kamer en Minister Schultz gereageerd op het besluit van de nieuwe Duitse regering. Kamerleden spraken van “een duidelijke stap in de verkeerde richting” en “Als Duitsland niet voor rede vatbaar is, moet er harder geschut ingezet worden, zoals juridische maatregelen”.
Onze eigen achtertuin
Maar de Duitse plannen hadden ook een andere reactie moeten oproepen. Leden van de Tweede Kamer, Provinciale Staten en van gemeenteraden hadden de Nederlandse infrastructuurbestuurders ook moeten vragen: “Hoe zit het eigenlijk bij ons?” Nederlanders brengen jaarlijks 20 miljard euro bij elkaar op aan weg-gerelateerde belastingen en accijnzen. Moeten zij zich ook zorgen maken over de staat van de bruggen en viaducten in hun land? Moeten we niet eerst kritisch kijken naar hoe onze eigen achtertuin erbij ligt in plaats van ‘nee’ schuddend kijkend naar de tuin van de buurman?
Er is alle reden voor een blik in eigen tuin. Met alle recente, diepe ingrepen in infrabudgetten gaan we al gevaarlijk ver de Duitse kant op. Maar het is nog niet te laat. Zullen we het in Nederland alstublieft niet zover laten komen als in Duitsland? Dat kan, onze infrasector staat klaar met innovatieve oplossingen om veiligheid en mobiliteit naar een hoger niveau te tillen, ook in uw regio.
Spaarpot
Maar dan moet er wel nu op landelijke en lokale schaal meer actie worden ondernomen. Hoe? Samen met het Rijk, provincies en gemeenten willen onze infrabedrijven in kaart brengen wat de werkelijke situatie buiten is. Spreek vervolgens als politiek, wegbeheerders en marktpartijen een slimme, langjarige aanpak af. Zo voorkomen we een enorme boeggolf aan onderhoud en bijbehorende hoge kosten plus hinder. Leg ook vast dat de benodigde budgetten in een spaarpot gestopt worden waar je echt niet aankomt, ook als het economisch tegenzit.
Regeren is immers vooruitzien en dat geldt zeker voor de infrastructuur. Dat is het fundament van onze economie, net als van de werkgelegenheid. En met goed onderhouden wegen, bruggen en viaducten zorgen we er samen voor dat mensen en goederen vooral ook veilig van A naar B kunnen blijven reizen. Daar wint dus iedereen bij.
-------------------------------
Ik heb het al vaker aangegeven. De wegen zijn voor Nederland en aangrenzende gebieden van economisch levensbelang. Bezuinigigen op infrastructuur is niets anders dan een directe belasting voor de bedrijven die onze landen welvarend houden.
KOmt bij dat Heijmans opereert in een andere primaire tak: wonen. 1+1 en je weet dat Heijmans alleen maar sterk up kan komende jaren :)