Burgmans maakt gebaar naar aandeelhouders
Het was het eerste moment sinds de jaarvergadering van mei dat aandeelhouders en leiding van AkzoNobel elkaar in een formele bijeenkomst troffen. Er was veel te bespreken sinds het bod van PPG was afgewezen - en ook het nodige te lijmen, want de relatie met sommige aandeelhouders had in de woorden van president-commissaris Antony Burgmans 'averij' opgelopen. Zoiets vraagt om een gebaar. Dat had Burgmans goed begrepen.
Hij greep zijn kans toen Carola van Lamoen namens Robeco en andere Nederlandse institutionele beleggers hem vroeg wat hij had geleerd van de commotie van de afgelopen maanden. 'We hadden misschien beter moeten luisteren. En misschien het proces met meer bescheidenheid in moeten gaan.'
Niet stilgezeten
Burgmans heeft het niet bij woorden alleen gelaten. De raad van commissarissen heeft een apart comité gevormd onder leiding van ervaren bestuurder Ben Verwaaijen, met als enige taak de relatie met aandeelhouders te verbeteren. Die club heeft niet stilgezeten. Sinds maart zijn er 350 contactmomenten geweest met aandeelhouders, en ook voor de nieuwe ceo Thierry Vanlancker, worden ontmoetingen georganiseerd. Er komen meer roadshows aan en een team van JP Morgan Cazenova is ingehuurd om het verf- en chemieconcern te helpen de relatie te herstellen. 'Het mag wat kosten en wij mogen dat weer betalen', mopperde een particuliere belegger in de zaal van het Hilton.
De aandeelhoudersvergadering, waar alleen kon worden gestemd over de benoeming van Vanlancker als opvolger voor de opgestapte Büchner, was vooral bedoeld om aandeelhouders in extenso (met vier sprekers en een handvol sheets) uit te leggen waarom PPG de deur was gewezen. Op vier onderdelen is het bod gewogen en te licht bevonden, hield Burgmans zijn gehoor voor. Dat waren de financiële waardering van AkzoNobel, de timing van de eventuele overname, de onzekerheid of de overname zou slagen gezien de antitrustregelgeving, en de belangen van alle 'stakeholders', en niet alleen die van aandeelhouders.
Bezwaren tegen overname
De verzamelde aandeelhouders kregen nog eens uitgelegd dat de PPG-biedingen AkzoNobel onderwaardeerden, naar het oordeel van zowel de Akzo-bestuurders en -commissarissen als van de ingeschakelde financiële adviseurs Lazard en HSBC. Daarbij gold als belangrijke onzekere factor dat een deel van het bod in aandelen PPG was, wat de uiteindelijke waarde beïnvloedt. Interim-cfo Hans de Vriese onderstreepte dat het derde en laatste bod van PPG op AkzoNobel van €96,75 inmiddels nog maar €90,86 waard was. Daarmee ligt de waarde van het bod net onder de waarde van AkzoNobel zoals door externen geschat op basis van de aangescherpte prestatiedoelstellingen voor 2020.
Het belangrijkste was evenwel dat PPG niet of pas heel laat bereid was de rechten van en afspraken met werknemers te honoreren, iets dat volgens Burgmans standaard in elk fusieprotocol met een Nederlands bedrijf wordt opgenomen. Bij de overname van TNT door Fedex, zo vertelde Burgmans uit eigen ervaring als voormalig president-commissaris bij het Nederlandse pakketbedrijf, namen de Amerikanen die bestaande arrangementen zonder problemen over. Zo niet PPG. 'Als gevolg van deze agressieve benadering van PPG hebben we nu de situatie dat tweederde van het Nederlandse parlement voor een zeer restrictieve anti-overnamewetgeving is', aldus Burgmans.
Elliott houdt zich gedeisd
De vier vertegenwoordigers van de activistische aandeelhouder Elliott (10%) hielden zich tijdens de vergadering gedeisd. 'Wij geven geen commentaar', aldus Wiktor Sliwinski van Elliott achter in de zaal desgevraagd. Hij bevestigde wel de woorden van Burgmans van vrijdagochtend dat de geest van de wapenstilstand nog steeds onveranderd is, ondanks de winstwaarschuwing van eerder op de dag. Die winstwaarschuwing zou Elliott kunnen zien als bewijs dat de door AkzoNobel in april nieuw gestelde doelen voor 2020 te hoog gegrepen zijn, dat het concern het niet alleen afkan en zich door PPG moet laten overnemen.
Sommige aandeelhouders plaatsten vrijdagmiddag vraagtekens bij de beslissing van AkzoNobel om zijn chemietak af te splitsen. Was dat niet een overhaast besluit? Kan niet beter de decoratieve verf aan PPG worden verkocht? Maar Burgmans hield de vergadering voor dat deze afsplitsing 'een grote wens was van een groot deel van de aandeelhouders'.
Vertrek van directeur
Lastig had Burgmans het alleen toen een belegger vroeg waarom in de zee van persberichten die AkzoNobel jaarlijks uitgeeft, er geen melding was gemaakt van het vertrek van Conrad Keijzer. Deze directeur van Performance Coatings, goed voor bijna 40% van de omzet en getipt als toekomstige opvolger van Ton Büchner, verdween in mei in alle stilte van het toneel. Burgmans weigerde elke toelichting. 'Hij is geen lid geweest van het management committee en valt dus buiten mijn jurisdictie als president-commissaris.'
Toen Vanlancker vervolgens aandeelhouders liet weten dat hij mag worden afgerekend op de doelen die AkzoNobel voor 2020 had gesteld, leek de kou uit de lucht bij veel aandeelhouders. Al laten grote buitenlandse institutionele beleggers zelden of nooit het achterste van hun tong zien op aandeelhoudersvergaderingen.
De mededingingsautoriteiten in de verschillende landen zouden grote moeite hebben met een eventuele overname, aldus Burgmans. Een maandenlang onderzoek zou werknemers, klanten en leveranciers in onzekerheid laten en vrijwel zeker zouden er flinke stukken moeten worden verkocht om groen licht te krijgen. De top van AkzoNobel wilde voorkomen dat PPG aan het einde van de rit toch zou besloten van een koop af te zien, het bedrijf 'aangeslagen en beschadigd' achterlatend. Om dat schrikbeeld te voorkomen werden zware garanties aan de Amerikanen gevraagd.
Zeer agressieve aanpak
Een andere hobbel voor AkzoNobel waren de cultuurverschillen met PPG. De toon van de top is volgens Burgmans een belangrijke indicator van een cultuur en die is bepalend voor het welslagen van een fusie of overname. De voorzitter begon daarop aan een lange opsomming. Bij een lunch op Schiphol overviel PPG-topman Michael McGarry zijn Akzo-evenknie Büchner met een overnamebod, 'een zeer agressieve aanpak' aldus Burgmans. En bij een later charmeoffensief stak diezelfde McGarry volgens Burgmans zijn minachting voor diverse Nederlandse spelers niet onder stoelen of banken. 'Het management was ondermaats, want anders zou AkzoNobel niet in deze situatie zitten. De minister van Economische Zaken wist niet waarover hij sprak. En toezichthouder AFM was een politiek orgaan.' Burgmans had hem nog geadviseerd zijn toon te matigen, maar daar bleek McGarry niet toe bereid.