Oliesector loopt in 2017 tegen schreeuwend tekort aan technici aan
De crisis in de olie- en gassector is voor technisch detacheerder Brunel een harde les geweest. De energietak van het bedrijf was in 2016 goed voor 50% van de omzet en dat drukte zwaar op de tegenvallende resultaten. Brunel-ceo Jan Arie van Barneveld is bezig het bedrijf minder afhankelijk te maken van de energietak, maar helemaal uitkleden gaat hem te ver. Hij wil er namelijk bij zijn als de investeringen in olie en gas terugkeren 'en dat gaat in 2017 gebeuren', voorspelt Van Barneveld. ´Zodra de investeringen terugkeren gaat er een schreeuwend tekort aan personeel zijn. Dat gaat onze winst zijn', zegt Van Barneveld in een interview met het FD.
Jan Arie van Barneveld
Jan Arie van Barneveld Foto: Peter Strelitski
U bent ervan overtuigd dat de olie- en gasmarkt in de tweede helft van 2017 herstel laat zien. Waar baseert u die stelligheid op?
Uit gesprekken met onze opdrachtgevers, zoals Chevron en Exxon. Die gesprekken hebben een hele andere toon dan een half jaar geleden. Grote oliemaatschappijen maken weer plannen voor nieuwe projecten. Ze moeten wel investeren, want de oliereserves slinken. Als de investeringen niet in 2017 komen, dan wel in de eerste maanden van 2018.
Forse stijgingen van de olieprijs blijven uit. Waarom weet u zeker dat oliemaatschappijen weer gaan investeren?
Maatschappijen hebben geen hoge olieprijs meer nodig om nieuwe investeringen te doen. De crisis dwong bedrijven meer op de kosten te letten. Dat proces gaat nog steeds door en daarom kunnen straks nieuwe oliereserves worden ontsloten. Als dat gebeurt zal er een schreeuwend tekort zijn aan mensen met ervaring. Dat gaat onze winst zijn.
Wat als het anders loopt dat u verwacht. Ligt er een plan B klaar?
De oliecrisis is een les geweest voor ons omdat we zwaar leunden op onze energietak. Dat zijn we aan het veranderen. In 2011 was de energietak goed voor 65,5% van de omzet. In 2016 was dat 50,5%. We kijken niet meer alleen naar projecten in het oppompen en verwerken van olie en gas, maar proberen het bedrijf ook aan te passen voor andere markten en sectoren.
Zoals?
We plaatsen meer technici in de mijnbouw en de bouw, maar ook in de auto-industrie. Daarnaast groeit het belang van duurzame energie, met name in Noordwest-Europa. In Duitsland stijgt onze omzet jaarlijks met vijf tot tien procent.
De marges van Brunel dalen. Gaan uw strategie en nieuwe investeringen van oliebedrijven voor een kentering zorgen?
Natuurlijk zien we onze marges liever stijgen, maar het tij keren is lastig. Er is meer concurrentie in de markt voor technisch detacheerders. Ook spelen technische innovaties een rol. Door processen te automatiseren kunnen bedrijven personeel tegen lagere kosten detacheren. Die ontwikkeling zet onze marges onder druk. Om de impact van margedalingen af te zwakken, moeten we zelf efficiënter gaan werken.
In plaats van zelf efficiënter te leren werken kan ook kennis worden gekocht door een overname te doen. Is dat een mogelijkheid?
Overnames hebben niet mijn voorkeur. Als detacheerder koop je geen machines of productieprocessen, maar mensen. Dat is riskant, want mensen lopen zo deur uit. De toegevoegde waarde van een overgenomen bedrijf verdampt snel. Daar zijn tal van recente praktijkvoorbeelden van. We willen ons op autonome groei richten. Met name in Noordwest-Europa kunnen we op eigen kracht groeien. In andere markten is dat mogelijk. In andere markten zijn er misschien wel kandidaten die voor ons interessant zijn.'