ff wachten nog schreef op 12 september 2017 23:51:
Misty, goedenavond doe mij een lekker plopje.
Misty, ik krijg wel eens de vraag op dit forum waarom ik hier kom zonder dat ik aandelen bezit, meestal komen dit soort opmerkingen als ik iets wat kritischer beschouw als andere mensen. Ik heb dan niet verwerkte verliezen uit het verleden of zo volgens deze mensen. Zelfde blabla als destijds bij antonov.
Welnu bij deze het echte verhaal, ik heb namelijk iets met konijntjes! Jawel konijntjes, tranen had ik bijvoorbeeld na het zien van Watership down! Kan natuurlijk oog ergens anders door komen ik ben bijvoorbeeld allergisch voor popcorn, alleen de zoute variant overigens. Maar goed het verhaal.
Het verhaal begint in 1983 met het overlijden van mijn veel te vroeg gestorven vader. Jaren gaan voorbij en dan gebeurt er iets dat mijn leven voorgoed zou veranderen! In 1996 ontmoet ik iemand die daarna mijn beste vriend ooit zou worden en dat is tot op de dag van vandaag. We passen uitstekend bij elkaar en ook tussen onze vrouwen klikt het uitstekend, we gaan samen tennissen, een enkele keer ook met zijn vieren op vakantie kortom perfect. Ofwel bijna perfect, mijn vriend heeft namelijk een interesse die mij totaal niet boeit, “Het hiernamaals” ik lach er niet om en respecteer zijn ideeen maar voor mij is het niets. Een aantal jaren gaat dat prima maar regelmatig vroeg hij mij om eens mee te gaan naar zo een seance. Ik wees dat categorisch af maar het begon wat spanningen te geven en dat vond ik heel jammer want voor wat mij betreft moest zo’n kleinigheid geen wig drijven in onze vriendschap. Ik heb een tijdje nagedacht en ben toen een open gesprek aangegaan met mijn vriend. Mijn voorstel was dat ik 1 x mee zou gaan naar zo’n sessie. Maar met de afspraak dat als ik het niets vond hij daar vrede mee zou moeten hebben! Hij ging bijna uit z’n dak!
In de herfst van 1998 was het zover, vooraf moet ik zeggen dat het weer prima meewerkte want het stormde behoorlijk met onweersbuien. Samen gingen wij naar het adres van “Het medium” en eenmaal binnen had ik moeite mijn lachen in te houden! Exact zoals je je het voorstelt, donkere kamer met kaarsjes verlicht de bliksemlichten door het raam heen, een grote tafel met een kleed erover. Langzaamaan druppelen de andere mensen binnen. Een kopje koffie en dan begeeft iedereen zich naar de tafel. Inmiddels ben ik toch wel een beetje onder de indruk moet ik toegeven.
Goed, “het medium” begint met wat gebrabbel en iedereen geeft elkaar de hand. Dan zegt ze “Hiernamaals, we hebben vanavond een nieuwe gelovige in ons midden, is er iemand van jullie die contact wil?”. Enkele seconden die uren leken te duren gebeurt er niets en vervolgens schrik ik mij te pletter, begin te trillen als een espenblad omdat ik glashelder de stem van mijn vader hoor in die kamer; ff wachten nog jongen gaat alles goed met je? Ik stamel terug dat het uitstekend met mij gaat maar vraag hoe gaat het met U papa? Mijn vader antwoord; “Het gaat uitstekend met mij jongen, elke dag verse groenten en een wippie”. Ik zeg waar bent U dan? Mijn vader “In een konijnenhok in Vlaardingen”.
Ik heb later nog 1 maal contact gehad maar toen was hij een eendagsvleg die zijn dag niet had, de seance stopte toen hij probeerde de A2 over te vliegen.
Misty, nog 1 dan, proost!