Olcay Gulsen gaat in Playboy eindelijk met de billen bloot
Valentijn Koningsberger
01 maart 2018 om 15:02
Fake it till you make it, het leek jarenlang het adagium van Olcay Gulsen. We betrapten de modediva geregeld op leugens en nu geeft de ex-Supertrash-CEO haar jokkebrokkerij toe. In Playboy vertelt ze: ‘Ik heb veel gebluft, ik heb een beetje gelogen, ik heb interessant gedaan, ik heb mezelf beter voorgedaan dan ik was – het hoort er allemaal bij.’
Het leek zo spontaan, het nieuws dat Olcay Gulsen afgelopen maandag naar buiten bracht. RTL Boulevard meldde ‘exclusief’ wat Quote enkele uren eerder deed, dat Gulsen was afgetreden als ceo van haar modelabel Supertrash. Uiteraard bood Late Night haar RTL-collega een podium en deed presentator Humberto Tan wat hij de afgelopen jaren tot zijn handelsmerk maakte; hij was op geen enkele kritische vraag te betrappen.
En kritische vragen waren zeker op hun plaats geweest. Bijna op de dag af een jaar geleden meldden we dat Supertrash in liquiditeitsnood verkeerde. Het was dankzij een tot dan toe anonieme groep mode-investeerders dat het modelabel overeind bleef. La Gulsen deed de problematiek af als een akkefietje met een buitenlandse bank, en verzekerde dat zij het schip niet zou verlaten. Sterker nog: ze zou zelf 'enkele miljoenen' in het merk hebben gepompt en de meerderheid van de aandelen behouden. Wat ze er niet bij zei is dat ze vlak daarna een vennootschap oprichtte met de naam 'Newahead', waar de opbrengsten voor tv- en overige werkzaamheden in moeten vallen.
Het kan natuurlijk allemaal toeval zijn, ook omdat Gulsen aanbleef als CEO van Supertrash. Toch kwam daar maandag dus een einde aan: uit een melding van de Kamer van Koophandel bleek dat de geboren Waalwijkse per 23 februari, vorige week vrijdag, is vertrokken.
Leugentjes
Afgelopen jaren betrapten we Gulsen herhaaldelijk op jokkebrokkerij. Zo meldde Gulsen zich in 2009 ineens op feestjes van tijdschriften en modebaasjes met de melding dat ze het Amerikaanse merk Supertrash van de Californische it-girl Ava Riley had opgekocht. Ze zou Riley in 2004 bij de New York Fashion Week ontmoet hebben, waar Riley haar voorstelde een kledinglijn te starten die gepromoot zou worden door it-girls. Gulsen - die naar eigen zeggen de Europese tak leidde - zou Riley in 2009 hebben uitgekocht.
Vreemd genoeg konden we in 2012, toen Quote een artikel aan de onderneemster wijdde, helemaal niets vinden over it-girl Riley. Volgens Gulsen omdat ze botox zou hebben en een heel ander leven zou leiden. Maar ook in zoekmachines op internet bleek niets te vinden. De site Supertrash.us kwam pas in 2010 in de lucht en ook Supertrash.com zag later het levenslicht. Toen we vroegen om foto's van de collecties 2004-2008, bleef het stil bij het modehuis. Ze moeten nog wel ergens zijn, maar dat is allemaal lang geleden. In de pr-wereld werd ook gefluisterd dat het concept 'Born in L.A., raised in Amsterdam', bedacht is door pr-agent en Blosh-oprichter Rob Groenteman, met wie Gulsen jarenlang een relatie had. Groenteman heeft die betrokkenheid altijd ontkend.
Andere leugentjes waar we haar op konden betrappen? Ze haalde ze van haar sites, maar Gulsen claimde lang dat ze in 2009 de Quote Business Babe of the Year Award won, een award die niet bestaat. Ze was weliswaar één van onze business babes, maar moest die eer delen met nog 24 vrouwen. Ook de stichting Jay4Chance, waarmee ze kansarme jongeren wilde helpen, leek anno 2012 op papier nog steeds niet te bestaan. Klopte, volgens Supertrash, toen nog geen tijd voor gehad. Maar Gulsen vertelde er de daarvoor gaande jaren wel veelvuldig over in interviews. En in het verleden beweerde Gulsen in interviews niet te zijn gegroeid met geleend geld, maar in de praktijk bleek Supertrash wel degelijk een financiering van de ABN Amro te hebben. Verder beweerde ze in Rotterdam te hebben gestudeerd, terwijl dit in Den Bosch was en ze haar studie ook niet afmaakte. Ook riep haar plotselinge aanwas van Instagramvolgers onlangs de nodige vragen op.
In de Playboy van deze maand staat een interview met Gulsen. En het aardige is dat de afgezwaaide ceo in dat artikel eindelijk met de billen bloot gaat. Zo confronteert het blad Gulsen met het feit dat er altijd onduidelijkheid is geweest over de ontstaansgeschiedenis van Supertrash.
‘Quote plaatst bijvoorbeeld vraagtekens bij het feit dat het merk in Los Angeles zou zijn opgericht door een zekere Ava Riley en door jou zou zijn opgekocht. Zij stellen dat je het merk zelf hebt opgericht en dit verhaal alleen hebt verzonnen om het wat beter in de markt te zetten. Klopt dat?’
Waarop Gulsen antwoordt:
‘Die verwarring is toch alleen maar leuk? Alles is een verhaal. En als er geen verhaal is dan moet je maar een verhaal maken. Ik heb veel gebluft, ik heb een beetje gelogen, ik heb interessant gedaan, ik heb mezelf beter voorgedaan dan ik was – het hoort er allemaal bij. En ik zou het morgen weer doen. Dat is onderdeel van de strategie. Je moet je best doen om een beetje op te vallen.’
Het is de vraag of Gulsen ook zo eerlijk zal zijn in haar deze maand verschijnende autobiografie 'Super Olcay: hoe je met lef van niets naar de top komt'.