Klaaz o J schreef op 5 juli 2011 00:46:
de overbevolking is het grootste probleem dat er bestaat en er heerst nog steeds een taboe op, want o wat is het toch leuk en vooral een recht om een eigen baby op de wereld te zetten. liefst een stuk of wat. aangemoedigd door de staat die met de fokpremies klaar staat, want het eigen volk moet op peil blijven. de overheid denkt alleen in termen van groei. alleen groei kan namelijk het piramidespel van toenemende welvaart in stand houden (denk aan de pensioenen). door deze kortzichtigheid van elke natie, is er totaal geen oog voor een wereldprobleem dat de moeder is van alle andere problemen, zoals het energieprobleem, klimaatprobleem, voedselprobleem.
de westerse landen hebben hun rijkdom grotendeels te danken aan uitbuiting, roof en slavernij in arme landen. ontwikkelingshulp is alleen daarom al een kwestie van fatsoen. wat belangrijker is, is dat welvaart het geboortecijfer in de derde wereld omlaag brengt, dus ontwikkelingshulp levert ons ook indirect wat op. dan heb ik het nog niet over de nieuwe handelsmogelijkheden, of blijven we liever onze overschotten dumpen zodat lokale boeren in afrika geen kans maken?
het ideaal is een wereld waarin alle wereldburgers wonen en werken waar ze willen. economische migranten zijn vaak mensen die gemotiveerd zijn, iets willen opbouwen en hard willen werken. ideaal om bevolkingskrimp in bepaalde gebieden, zoals het bejaarde europa, op te peppen. terug naar 1 miljard stuks lijkt me daarbij wel handig voor het overzicht. volgens mij zit het probleem in de nu al overvolle wereld, mensen hebben ruimte nodig, een eigen plekje, want mensen gaan zich irriteren aan elkaar. zoals het nu gaat is de mens een steeds grotere plaag.