Bron: De Volkskrant
Vos Nelson Peltz dringt binnen in kippenhok van geplaagd Unilever
Met de 79-jarige Nelson Peltz heeft Unilever geen gewone ‘activistische’ aandeelhouder in huis gehaald. Het liefst neemt de nummer 1.931 op de wereldranglijst der rijken zelf verantwoordelijkheid, met een plaats aan de bestuurstafel van de ondergewaardeerde bedrijven die hij op de korrel neemt.
Het was tijdens de Nathan’s Famous Hot Dog Eating Contest van 2006, een rechtstreeks op de Amerikaanse televisie uitgezonden schranswedstrijd, waarin ‘eetatleten’ tot brakens toe zo veel mogelijk broodjes hotdog naar binnen proberen te schuiven, dat miljardair Nelson Peltz zich begon te ergeren. ‘Waarom zie ik nergens reclame voor Heinz-tomatenketchup?’, vroeg de New Yorkse hedgefonds-investeerder zich af, terwijl regerend kampioen Takeru ‘de Tsunami’ Kobayashi hard op weg was de concurrentie te vermorzelen met een nieuw wereldrecord van 53 en drievierde hotdogs in twaalf minuten tijd.
Prompt pakte Heinz-aandeelhouder Peltz de telefoon op om de bonzen van de H.J. Heinz Company onder de neus te wrijven dat ze een kans voor open doel hadden laten lopen om de naamsbekendheid van ’s werelds meest verkochte tomatenketchup te vergroten. Peltz liet het niet bij een telefoontje alleen: binnen anderhalve maand slaagde de vader van tien kinderen erin zichzelf de bestuurskamer van Heinz in te parachuteren. Met steun van de aandeelhouders bemachtigde hij twee zetels in de directie van het bedrijf. Tijdens de editie van 2007 van Nathan’s Famous Hot Dog Eating Contest, waarin Joey ‘Jaws’ Chestnut zesvoudig winnaar Kobayashi wist te onttronen met een nieuw wereldrecord van 66 broodjes hotdog, was het logo van Heinz prominent te zien.
Vuurtje opstoken
Het voorbeeld laat zien dat Unilever met de 79-jarige Peltz geen gewone ‘activistische’ aandeelhouder in huis heeft gehaald. In tegenstelling tot veel andere ‘sprinkhaan-investeerders’ lijkt het de voormalige vrachtwagenchauffeur en skileraar er niet om te doen om de spaarbankboekjes van bedrijven kaal te vreten. Het liefst neemt de nummer 1.931 op de wereldranglijst der rijken – Forbes schat zijn vermogen op 1,5 miljard euro – zelf verantwoordelijkheid, met een plaats aan de bestuurstafel van de ondergewaardeerde bedrijven die hij op de korrel neemt. ‘Ik investeer in een bedrijf, laat het groeien en zorg dat het weer concurrerend is’, zo omschreef Peltz eind jaren tachtig zijn werkwijze al.
Zondagavond bleek Peltz een belang te hebben verworven in de maker van Dove-zeep, Ben & Jerry’s-ijs, Unox-rookworsten, Conimex-ketjap, Andrélon-shampoo, Axe-deodorant en ga zo maar door. Het is nog onduidelijk hoe groot het Unilever-belang precies is van de voormalige Trump-donateur, die eerder al bedrijven als PepsiCo, Danone en Procter & Gamble wist op te schudden.
‘Bijna-doodervaring’
Duidelijk is wel dat de komst van Peltz en zijn hedgefonds Trian Fund het vuurtje onder de voeten van Unilever-baas Alan Jope alleen nog maar verder zal opstoken. De topman van het Britse (en tot voor kort semi-Nederlandse) bedrijf staat onder druk door de tegenvallende prestaties in vergelijking met rivalen als Nestlé en PepsiCo. Waar de aandelen van het Zwitserse Nestlé (plus 16,5 procent) en het Amerikaanse PepsiCo (plus 24 procent) de afgelopen twaalf maanden een hoog rendement lieten zien, zagen beleggers knarsetandend toe hoe Unilever bijna 12 procent van zijn beurswaarde verloor.
Tot onvrede van de aandeelhouders kwamen daar de afgelopen weken nog de mislukte avances jegens GlaxoSmithKline (GSK) bij. Tot drie keer toe deed Unilever een poging om de consumententak van de Britse farmaceut over te nemen, producent van onder meer tandpasta (Aquafresh, Sensodyne), multivitaminen (Centrum) en pijnstillers (Advil). Unilever had tot wel 60 miljard euro over voor de divisie, maar kreeg nul op het rekest van GSK. Beleggers zagen toch al geen heil in de mega-overname, uit vrees dat Unilever zich erin zou verslikken. Ze bestraften Unilever met een schrobbering op de beurs. Het noopte Jope en consorten ertoe om de overnamepogingen te staken. Een ‘bijna-doodervaring’, smaalde een van de grootste investeerders in Unilever, Terry Smith.
Delen afsplitsen
De naam van Peltz zong al rond bij Unilever-analisten sinds hij in augustus na ruim drie jaar stopte als bestuurder van het Amerikaanse Procter & Gamble, bekend van luiers (Pampers), maandverband (Always) en scheermesjes (Gillette). Zijn plek in het bestuur dankte Peltz aan een van de grootste gevechten tussen aandeelhouders en directies uit de bedrijfsgeschiedenis. Peltz probeerde in 2017 genoeg aandeelhouders achter zich te krijgen voor een bestuurszetel bij Procter & Gamble, maar leek tijdens de jaarlijkse aandeelhoudersvergadering net te weinig stemmen te hebben gekregen, tot een hertelling hem alsnog zijn zetel bezorgde. In drie jaar tijd hielp Peltz de tot dan toe wat voortkabbelende beurskoers van Procter & Gamble met 85 procent op te krikken.
Peltz’ belangrijkste recept als activistische belegger is doorgaans het versimpelen van de bedrijfsstructuur, bijvoorbeeld door delen af te splitsen. Zo was hij in 2012 de motor achter de afsplitsing van snacks als Côte d’Or, Milka en Oreo, tot dan toe eigendom van Kraft Foods, in het nieuwe bedrijf Mondelez. Al was hij dan niet zo te spreken over de bedrijfsnaam Mondelez – ‘klinkt als een ziekte’, vond hij. Bij PepsiCo probeerde hij in 2014 dit trucje te herhalen door het bedrijf tevergeefs onder druk te zetten om zich op te knippen in twee aparte bedrijven, een voor frisdranken – Pepsi, 7UP, Gatorade – en een voor hapjes – Doritos, Duyvis, Lays.
Het beloven dus nog roerige tijden te worden voor het geplaagde Unilever. ‘De vos is nu in het kippenhok’, zoals de analisten van zakenbank Jefferies het samenvatten.