Je moet wel lef hebben om het persbericht te openen met een kop welke de lading absoluut niet dekt. U moet zich als Directie realiseren dat ik als aandeelhouder eigenaar ben van alle activiteiten en niet alleen van de “groene”, afgezien van de vraag of ik dat als aandeelhouder wel zie zitten, want die vraag is me nooit gesteld.
Inmiddels hebben de Koks 4 jaar lang de keuken lopen verbouwen en zie hier het resultaat:
Segment Industrie:
Met een hoop bombarie werden de Nederlandse Staal Unie en Stalutech aangekocht uit een faillissement en werd er zelfs al gesproken over nog een overname in het Zuiden van het land. Mooie plannen ingekleed met holle kreten als cross selling, versterking inkoopvolume, opschuiven naar de klant, we zijn op oorlogspad, en ga zo maar door. De kleinste loot aan de staalstam, Stalutech werd afgelopen jaar stilletjes via de achterdeur verkocht met de motivatie om meer focus aan te brengen in het industriele segment. Jawel, meer focus, het pareltje van weleer werd nu ineens als een storend element in de focus-strategie gezien. En hoe kun je nog meer focus aanbrengen in dit segment…., juist ja, hokus pokus……De vooruitzichten zijn slecht. De directie constateert, en daar blijft het dan ook bij….verder dromend van inconsistente strategieen, een gebrek aan voortschrijdend inzicht en mooie praatjes.
Joint Venture DHZ:
De Koks van Reesink konden in mei van 2012 op de AVA nog niet aangeven hoe de resultaatsontwikkeling bij THR zou zijn, daarvoor was het nog te vroeg. Diverse vragen van aandeelhouders over de kapitalisatie van deze Joint Venture, kredietwaardigheid huur, en mogelijk andere tegenvallers werden beantwoord met weinigzeggende woorden. Inmiddels weten wij de uitkomst. Zelfs toen er al een schroeilucht waar te nemen was verzuimden de Koks een kijkje in de keuken te nemen, kennelijk nog te beroerd om in de THR-pan te roeren. Mooie praatjes over bundeling van kracht en alles wat daar bij komt kijken. De koks, destijds nog een driemanschap, hebben een prima organisatie, welliswaar met een gebrek aan volume, dat mag gezegd worden, te grabbel gegooid. Ter relativering schrijft de directie nu dat volgens het GFK de markt sinds 2008 met 1 mld euro is teruggelopen. Want de markt mag dan wel teruggelopen zijn, dat is ontegenzeggelijk waar, maar is het niet zo dat van de bundeling van volume geen klap terechtgekomen is, en is het niet zo dat juist door die bundeling de plaats van deelconcurrenten kon worden ingenomen en daarmee tenminste geen achteruitgang in omzet zou kunnen worden gerealiseerd? En voor het tot stand brengen van deze bundeling van ellende ontving de directeur zelfs een welverdiende bonus. Nog geen paar maanden gelden werd ons nog een winsbijdrage in het vooruitzicht gesteld, nu een impairment, dat is een duur woord voor een forse afwaardering, en een verlaging van de huur van het logistiek centrum.
De conclusie:
Het is afwachten tot de directie komt met de melding voor de groene sector: wij onderzoeken alle mogelijkheden tot samenwerking en sluiten niets uit. Want het kopen van een bedrijf is één, er iets van maken en het een goede toekomst meegeven,dat is iets van een heel andere orde. Gezien het trackrecord van de afgelopen 4 jaar zal de toekomst wel niet veel anders brengen. Beschamend en vooral, heel erg jammer!
Dries.