Een gids voor het leven door extreme onzekerheid
Bryan Walsh, auteur van Future
Illustratie: Aïda Amer/Axios
De wilde onzekerheid die 2020 is kan psychologisch verlammend zijn, maar er zijn manieren om beter te navigeren in een toekomst die nog nooit zo duidelijk is geweest.
Waarom het er toe doet: Als dit jaar ons iets heeft geleerd, is het dat er van alles kan gebeuren. Met een onzekere pandemie, verkiezing en wie weet wat er nog meer komen, nu is het tijd om jezelf voor te bereiden om te leven door middel van een tijdperk van angst.
Wat gebeurt er: ik bedoel, wat gebeurt er niet?
De president en first lady testte positief op COVID-19, onderdeel van wat lijkt op een witte huis cluster van onbekende grootte.
De V.S. staart onderaan een verkiezing de waarvan uitkomst voor weken of zelfs maanden kan onduidelijk blijven.
Het wankele economische herstel lijkt stoom te verliezen, wat onzekerheid voor iedereen opstuurt, van ondernemers tot werknemers.
Op dit moment zou het me niet verbazen als we morgen aliens zouden ontdekken.
Reality check: Eigenlijk zou dat al gebeurd kunnen zijn.
Context: Het menselijk brein doet het niet goed met dit soort extreme onzekerheid, zoals mijn Axios-collega Alison Snyder deze week schreef.
We zijn een toekomstgerichte soort die zich het gelukkigst voelt als we denken dat we onze toekomst kunnen plannen en vormgeven. Neem dat weg, en het resultaat kan verlammende angst zijn.
Maar hoewel we beperkte controle hebben over de onzekerheid waar we allemaal mee te maken hebben, zijn er psychologische strategieën die kunnen worden gebruikt om onze veerkracht te versterken.
Details: Een techniek die door bedrijven wordt gebruikt om te plannen voor de toekomst is strategische vooruitziendheid.
De sleutel is dat we, vooral in tijden van grote onzekerheid, niet moeten plannen voor één mogelijke toekomst, maar voor veel mogelijke alternatieven.
Dit "kan ons helpen beter te anticiperen op mogelijke omstandigheden en zich – belangrijk - aan te passen wanneer deze omstandigheden ons vermogen om onze doelen te bereiken bedreigen", schrijft Kristel Van der Elst, CEO van The Global Foresight Group, in MIT Tech Review.
In het geval van COVID-19, dat betekent voor ogen toekomst waar het virus onder controle komt - weliswaar een mogelijkheid die op zoek is minder en minder waarschijnlijk - en degenen waar het coronavirus blijft invloed op ons leven voor maanden of zelfs jaren.
Aangezien we plannen voor een groeiend aantal potentiële alternatieve toekomsten, kunnen we enige controle laten gelden door de doelen die we willen bereiken in de komende tijd te identificeren en te verduidelijken.
Net zoals de kapitein van een vliegtuig zijn vaartuig niet op de automatische piloot zou zetten in het midden van een storm, is dit niet het moment om je oude leven voort te zetten in de blinde hoop dat je gewoon je bestemming zult bereiken.
Leven door extreme onzekerheid betekent accepteren dat er zeer weinig bepaalde antwoorden op een vraag.
Er zijn bijvoorbeeld gezondheidsrisico's om kinderen midden in de pandemie naar school te sturen, maar er zijn ook educatieve risico's om ze thuis te houden. Hoewel het essentieel is om zo goed mogelijk geïnformeerd te zijn over de mogelijke gevolgen van beide keuzes, is het uiteindelijk aan het individu om te identificeren wat belangrijker is en dienovereenkomstig keuzes te maken.
Ja, maar: In een vloeiende situatie als een pandemie, moet u ook een back-up plan voor die keuzes.
De grootste fout die je maken in een tijd van onzekerheid is om te worden opgesloten in een cursus van actie zonder de bereidheid om die koers te veranderen wanneer de omstandigheden veranderen.
Om het voorbeeld van school opnieuw te gebruiken, terwijl u beslissen het verzenden van uw kinderen naar in-persoon klassen is de juiste keuze nu, moet u klaar zijn om dat besluit opnieuw te beoordelen moet geval nummers beginnen te stijgen in uw gemeenschap.
Tot slot moeten we allemaal accepteren dat de komende maanden heel moeilijk zullen zijn.
Als de eerste fase van de pandemie was een van paniek en adrenaline, en de tweede werd gekenmerkt door een te korte hoop dat het leven zou kunnen terugkeren naar normaal, weten dat we nu geconfronteerd met een periode van onbekende duur waar de ene zekerheid is dat de dingen waarschijnlijk erger zal worden.
Angst in het gezicht van die realiteit is niet pathologisch. Het is allemaal te menselijk.
De bottom line: Hoop voor het beste, plan voor het ergste - alle van de ergste - en zoveel mogelijk, blijf gefocust op wat het meest belangrijk voor je.
En draag alsjeblieft een masker.