rene l schreef op 29 november 2018 10:01:
[...]
Op een morgen in 1995 werd de vader van Salar wakker en zei, ik heb een droom gehad, we vertrekken naar Nederland, het schijnt daar goed te zijn, en we gaan daar gewoon asiel aanvragen.
Zonen, jullie verdienen een goede toekomst, jullie gaan daar goed Nederlands leren en jullie kunnen daar op kosten van de maatschappij een mooie opleiding volgen wat kansen genoeg schept voor een goede baan.
Zo gezegd zo gedaan.
Salar deed goed zijn best op school, en na het afronden van zijn opleiding besloot hij om in 2005 een eigen winkel te beginnen.
Hij huurde met wat partners een winkeltje in een wereldstad met amper 2500 inwoners met een oppervlak van een krappe 100m2.
Met het startkapitaal van 10.000 Euro dat ze samen gelapt hadden richtten ze de winkel in, kochten wat spullen die ze daar konden verkopen, en zo hadden ze hun eigen telefoonwinkel gestart.
Ze konden het niet vatten, het liep storm, er werden tonnen aan winsten in de eerste jaren binnengeharkt, werkelijk, het kon niet op.
Salar was niet gek, hij werkte bijna dag en nacht en gaf geen cent uit.
Vanaf 2007, het hoogtepunt van de vastgoedmarkt, begon hij te investeren in vastgoed met de vele tonnen die hij verdiend had, hij kocht met zijn eigen centen horeca gelegenheden en weet ik wat meer, hij had een vooruitziende blik en dacht, ik moet later ook een appeltje voor de dorst hebben.
Het ging steeds beter met hem, er werd grof geld verdiend en alles steeg tot grote hoogte.
Uiteraard bleef hij zelf op de achtergrond, hij wilde geen media aandacht, dat kwam later pas, op het dieptepunt van de vastgoedmarkt in 2013.
Inmiddels was hij multi-miljonair, bezat vele panden, was inmiddels eigenaar van een kasteel, bezat vele dure auto's en hij leefde in luxe.
De schaamte was hij inmiddels voorbij, hij liet het breed hangen, liet de drank rijkelijk vloeien over het gazon, en iederéén mocht meegenieten van zijn succes en hij gaf dure feesten.
Het is zijn succes-storie, altijd dag en nacht werken, precies zoals echte ondernemers doen, maar echte ondernemers lopen nooit te koop met hun successen, ze gaan ook niet plotseling extreem veel geld uitgeven en anderen mee laten genieten van hun eigen succes.
Ondernemers blijven namelijk gewoon doorwerken, dat zit hun nu éénmaal in de genen.
Maar Salar gaat door, hij profileert zich steeds meer in de media, geeft zijn geld uit aan dingen waar hij geen binding mee heeft, hij is blijkbaar gek op aandacht en wil door iederéén vriendelijk gevonden worden en is uit op aanzien.
Persoonlijk zou in wel eens inzicht willen hebben in de winst(verlies) rekening van de eerste twee jaren van zijn belbedrijf.
Zelf heb ik namelijk altijd geleerd dat wanneer een verhaal te mooi voor woorden is dit eigenlijk ook meestal zo is.