Nederlandse basisverzekering staat model voor nieuw systeem
Duitse zorg splijtzwam in formatie
Door Rob Savelberg
3 uur geleden in BUITENLAND
BERLIJN - Miljoenen Duitsers klagen over de tweedeling in de zorg. Meer welgestelde, particulier verzekerde patiënten komen bij de dokter direct aan de beurt, terwijl Otto Normalverbraucher, de gemiddelde Duitser, vaak maandenlang op een afspraak voor bijvoorbeeld een MRI wacht.
Een particulier verzekerde wordt in Duitsland meteen de MRI ingeschoven, een Duitser die is aangewezen op het ziekenfonds kan weken wachten voor dezelfde behandeling.
Een particulier verzekerde wordt in Duitsland meteen de MRI ingeschoven, een Duitser die is aangewezen op het ziekenfonds kan weken wachten voor dezelfde behandeling.
Om aan die tweedeling een eind te maken onderhandelen de CDU, SPD en CSU nu in het kader van een nieuw regeerakkoord over een stelsel waarvoor de Nederlandse basisverzekering model staat.
Tussen de winkels in de opgepepte Friedrichstraße bevinden zich naast cabaretzaaltjes en luxe restaurants ook een veelvoud aan medische praktijken. Nabij het gelijknamige station aan de Spree, waar vroeger DDR-soldaten met karabijnen de West-Duitse toeristen grimmig gadesloegen, bevindt zich het ruime kantoor van dr. Heinzinger.
Een bezoek aan deze veel geprezen orthopeed toont hoe het logge Duitse gezondheidssysteem toch effectief kan zijn: ,,Mag ik uw ziekenfondskaart even zien”, vraagt de baliemedewerkster. ,,Oh, die heeft u niet, en u heeft ook geen afspraak. Dan kom over zes weken maar eens terug.”
Maar als je enigszins besmuikt zegt dat je particulier verzekerd bent, gaan de signalen snel op groen: ,,Loopt u maar gelijk door, u bent direct bij dr. Heinzinger aan de beurt.”
Achter allerlei murks wachtende ziekenfondspatiënten zwaait de deur van zijn gloednieuwe behandelruimte open. Andreas Heinzinger (53) strekt zijn rechterhand uit en informeert naar de sportblessure. ,,Maar zal ik eerst even een lekker kopje espresso voor u maken?”
Profvoetballers
De boomlange arts begeleidt ook tal van profvoetballers van Hertha BSC en andere lokale topsporters. Als particulier verzekerde kan je bij hem tegen het drievoudige tarief gelijk op de behandelbank.
Binnen een mum van tijd volgt om de hoek een röntgen-opname of scan. En tot slot staat een heel leger aan jonge fysiotherapeuten bereid.
Hoe kan dat allemaal? ,,Voor ziekenfonds verzekerden krijgt een Duitse specialist of huisarts veel minder betaald. Hij stuurt ze daarom vaak weg. Bij de rijkere, particulier verzekerden kan hij alle kleine handelingen afrekenen. Dat is veel lucratiever”, zegt bedrijfsarts Nico Barteska (41).
Hij constateert nog een ander gevolg: ,,Duitsers krijgen teveel zorg. Dat hebben patiënten vaak niet nodig, maar het levert meer op voor de dokters.”
Zo kan het gebeuren dat de wachtkamers vol zitten met oudere mannen boven de zestig. Zij krijgen geen afspraak voor prostaatkanker, terwijl jonge, gezondere particulier verzekerden veel sneller hulp ontvangen. ,,Bij pech kun je hieraan sterven.”
Barteska: ,,Ik vind zo’n basisverzekering zoals bij jullie in Holland een goed idee. Daar is iedereen gelijk, wordt niemand bevoordeelt en als je extra’s wil, kan je dat zelf verzekeren.”
Breekpunt
Voor de linkse SPD is dit een breekpunt bij de onderhandelingen met de conservatieven van kanselier Angela Merkel over een nieuwe centrum-regering. Maar haar CDU en CSU voelen hier niets voor.
De 45-jarige Viktor, als lobbyist voor de Duitse artsenvereniging werkzaam in een groot kantoor bij stadspark Tiergarten, weet waarom: ,,Dan is er niet genoeg innovatie en concurrentie meer tussen de verzekeringsmaatschappijen.”
Viktor vermoedt dat Berlijnse politici geen revolutie wagen en in plaats daarvan de vergoedingen verhogen voor artsen die ziekenfondspatiënten behandelen.
Maar de Duitse praktijk blijft weerbarstig. De 44-jarige verpleegster Manja kent de realiteit: ,,Veel particulier verzekerden zoals alle ambtenaren eisen hier in het Charité-ziekenhuis op hoge toon een behandeling door de hoofdarts en een eigen kamer. Als we zeggen dat we hen dat niet kunnen bieden kijken ze verbaasd op.”
Alleen voor rijke Russen en Arabische sjeiks wordt een uitzondering gemaakt. ,,Die moeten echter wel cash betalen.”