Bert Wagendorp: 'Fascinerend hoe de Britten in één jaar de weg helemaal kwijtraakten'
Door: Bert Wagendorp 10 juni 2017, 08:15
Het is zonder meer fascinerend te zien hoe een ooit tamelijk stabiel land als Groot-Brittannië zichzelf binnen de tijdsspanne van één jaar veranderde in een bananenkoninkrijk. Na een niet noodzakelijk referendum en eveneens niet afgedwongen verkiezingen zijn de Britten nu helemaal de weg kwijt en resteert slechts keeping up appearances, met een stalen gezicht doen alsof er niks aan de hand is, terwijl de barbaren aan de poort rammelen en rokende puinhopen het zicht benemen.
May stortte zich met het uitschrijven van verkiezingen in haar eigen zwaard, net als haar voorganger Cameron met zijn rare referendum
Daar zijn ze zonder meer heel erg goed in, de Britten. Premier Theresa May stond er vrijdagochtend parmantig bij, voor de deur van Downing Street 10 en verklaarde dat het land nu zekerheid nodig had. Dat was, gezien wat haar zojuist was overkomen, een schitterend staaltje Monty Python, het kan niet anders of May moet in haar jeugd hebben genoten van John Cleese en de zijnen. Na het verdampen van ook de laatste zekerheden - behalve die van totale ontreddering - met zo'n tekst komen vereist stalen zenuwen, lak aan alles en een bizar gevoel voor humor.
May stortte zich met het uitschrijven van verkiezingen in haar eigen zwaard, net als haar voorganger Cameron met zijn rare referendum. Een lemmingenmentaliteit heeft zich van de Britse politici meester gemaakt. Waarom weet niemand, zo slecht ging het niet, maar de beestjes storten zich enthousiast over de rand.
We hebben nog lang niet alles gezien. Chaos: het kan best enige tijd duren en het kan hard werken zijn voor je hem hebt gecreëerd, maar als hij er dan eenmaal is en de dynamiek zit erin, grijpt hij om zich heen en is stabiliteit een land ver achter de horizon.
May wil een door de Noord-Ierse conservatieven gedoogde minderheidsregering vormen. De protestanten in Ulster zijn zo conservatief, dat daarmee vergeleken hun Engelse broeders en zusters radicale progressieven lijken. Ze staan er bovendien om bekend dat ze niets voor niets doen, de Ieren. Alle Britse regeringen die tot dusver van hun steun afhankelijk waren, trokken ze het vel over de oren. Vergeleken met de gedogers van de DUP was Geert Wilders tijdens Rutte I een in glijmiddel gedrenkt watje. Dus dat kan leuk worden.
Er gingen gisteren al geluiden op over nieuwe verkiezingen, dat gebeurt in GB veel sneller dan bij ons
May en DUP hebben een meerderheid van 3 zetels. De UK kent by-elections en opstandige parlementsleden; 3 zetels is ongeveer evenveel als nul of min 3. Zeker wanneer er in het Lagerhuis straks gedebatteerd gaat worden over de manier waarop het land zich moet opstellen tijdens de Brexit-onderhandelingen (hard of zacht) is het belangrijk om op tijd voor de televisie te zitten: mooier en dramatischer politiek theater gaan we voorlopig niet meer meemaken. Niet alleen door de inbreng van Labour, maar juist door die van de Conservatieve leden. In die partij zijn ze dol op een flinke lynchpartij. Dat gaat May ongetwijfeld ondervinden: er zijn te veel partijgenoten die haar bloed wel kunnen drinken, of anderen die in de politieke warboel kansen voor zichzelf zien opdoemen.
Er gingen gisteren al geluiden op over nieuwe verkiezingen, dat gebeurt in GB veel sneller dan bij ons. Nigel Farage, de Brexit-architect, dreigde terug te keren op het politieke toneel als het harde Brexittraject niet naar zijn wens wordt uitgevoerd of wordt gesaboteerd. Hij sloot een nieuw referendum niet uit.
Je kunt in een soap natuurlijk ook te veel plotwendingen hebben, maar we mogen niets meer uitsluiten.
Demissionair premier en Engeland-adept Mark Rutte twitterde vrijdag dit: 'Het Britse volk heeft gekozen. Wat de nieuwe constellatie betekent voor #Brexit moeten we bezien. NL klaar voor samenwerking.'
Geen tweet van Trumpscherpte, maar dat 'bezien' klopte natuurlijk wel. De situatie in Groot-Brittannië is nu zo ingewikkeld dat speculeren zinloos is geworden. Er zijn zo veel als-dan-redenaties mogelijk, dat je zomaar kunt uitkomen bij de conclusie dat het land zichzelf zal opheffen en verkopen aan Donald Trump.
De leukste en tevens meest wanhopige vraag die ik gisteren in verband met de Britse chaos tegenkwam was deze: 'Wat is de boodschap van de kiezer?' Als je die drie keer hardop voorleest heb je de slappe lach.
De Britse kiezer heeft besloten zijn politici helemaal gek te maken, that's what I think, ol' chap.