Och ja, 'insider'...
Héél lang geleden, in 1971, begon ik mijn werkzame leven bij de Telegraaf, eerst als corrector, en daarna als 'souschef' bij de 'telefonische Speurders', de kleine advertenties van de Telegraaf.
In die hoedanigheid had ik óók veel te maken met vooruitbetaling en beoordeling van de sex-advertenties, indertijd veel 'huize Diana', sauna, massage, etc.
De vele persoonlijke contacten en verhalen die ik beroepshalve aanhoorde, hebben mij groot respect voor deze beroepsgroep doen krijgen.
Natuurlijk zat er ook schorem tussen.
Zo was er eens een medewerkster, een schuchter meisje van Indonesische afkomst, die plotseling niet meer op haar werk (telefonische Speurderafdeling) verscheen.
Een paar weken later kwam een collega wat bleekjes na zijn pauze binnenstappen; hij had op zijn pauzewandeling het betreffende meisje 'achter de ramen' zien zitten.
Nog geen twee minuten later kreeg ik een man aan de telefoon, die mij te verstaan gaf, even aan F. door te geven dat hij het niet meer in zijn hoofd moest halen om nog één keer langs het meisje te lopen, want anders zou het met zekerheid geen volgende keer meer gebeuren...
Dan nog dit, over de dubbele Hollandse moraal: vraag je 1000 mannen of zij 'het' wel eens buiten de deur tegen betaling doen, en 1000 mannen zullen 'nooit' zeggen.
'Voor de gein' heb ik indertijd eens opgeteld, wat de advertentiekosten voor één dag sex-advertenties in de Telegraaf waren, en deze gedeeld door de gemiddelde prijs 'per keer', die ik enkele keren bij de advertentie-opgevers had nagevraagd: 25 gulden.
Alleen al om de advertentiekosten te dekken, had je daarvoor al enkele duizenden keren x 25 gulden (per dag) nodig, en dan moesten natuurlijk óók de zeer vele menselijke schoorstenen nog roken...
Bijzonder leerzame tijd, die 5 jaar bij de Telegraaf, een broekie nog -:)