Ronald Engels schreef op 19 september 2020 00:46:
Rationeel,
Ik was in 2012 betrokken bij de aankoop door VITOL-CEO Mr. Roger Brown, van de nu VARO raffinaderij van Cressier in het Canton Neuchatel met nu denk ik 75.000 barrels/dag doorzet met grote waterstof production plant voor het ontzwavelen van zware en lichte gasolien en benzines, en LPG, enzv.
Originele eigenaar was Petroplus (4 Raffinaderijen in totaal o.a. één in Duitsland, Ingolstad en één in Frankrijk Rouen van 160.000 B/Day en één in London Harbour by Croyton dacht ik en één grote olieopslag in Antwerpen), die geheel failiet was gegaan met miljarden schuld.
Ik was na mijn gedeeltelijke pensionering in Zwitserland, de Operations Technical Advisor hierbij, zeer interessante periode en zeer succesvol en financieel winstgevend na reeds één jaar voor alle partners, inclusief het Zwitserse Raffinaderij Personeel Pensioenfonds, die in feite alles financierde.
Daarna nog betrokken geweest in b.v. de mogelijke aankoop door of Libie en/of Angola van de 160.000 B/Day Raffinaderij van Rouen in Frankrijk, wat niet is gelukt, te hoge herstart kosten van initieel ruim 250 miljoen euro en lange termijn 880 miljoen euro aan totale vernieuwing- en innovatie- en milieu- projecten en ook milieu grond vervuilingsproblemen, die de Franse Staat dan zou moet financieren. Er kwam dus na ruim één jaar discussie geen akkoord!
Ging niet door helaas, echter mijn ervaringen met de financiers uit Libie en Angola, o.a. de dochter van de president die ik niet persoonlijk ontmoet heb, waren meer als bijzonder!
Mijn functie was CTO/COO in de nieuw op te zetten organisatie.
Mijn technische en human resources discussies, die ik verzorgde, gingen zeer goed met de Franse vakbonden CGT en zeker ook met het ministerie van Industrie in Parijs en de rechtbank in Rouen.
Op basis van mijn technische en operationele ervaring en kennis en goede zakelijke voorbereiding werd ik serieus genomen en vol geaccepteerd, enzv., de financiers/bankier/econoom/advocaat hadden het veel moeilijker en stonden altijd onder enorme druk, vooral bij de Rechtbank en op het Ministerie, zweten!
Nu vandaag nog kan ik zonder aarzelen zeggen, dat de Franse vakbonden mijn actie en technische vernieuwingsplannen graag tot uitvoer wilden brengen.
Echter alles is in Rouen fout gegaan rond de Financiering van de Herstart en Vernieuwing van de Raffinaderij en de grond vervuilings discussies.
Had dit gaarne tot goed einde gebracht als CTO/COO of te wel Refinery-Manager in Rouen van zoals ik het voelde mijn eigen persoonljke Raffinaderij!
M.v.g. Mijn leven was werkelijk geestelijk rijk, niemand kan dit van me afnemen, en heb er veel vrienden/relaties aan overgehouden wereldwijd, o.a. in Saudi, Libie, Zwitserland, Oman, enzv.
Ook voor mijn Vrouw, was dit één geestelijk rijk leven, wat we beiden erg missen.