Links steeds verder weg van gezond verstand
=====================================
Dezelfde overheid die heeft besloten in 2050 de temperatuur van de aarde een halve graad bij te stellen, lukt het niet de thermostaat in de werkkamer van minister Rob Jetten laag te zetten. In het hele land zitten mensen te koukleumen, maar desgevraagd komt de regering met een ingewikkelde verklaring waarom de mensen die verantwoordelijk zijn voor het koukleumen van anderen zelf bij 20,5 graden Celsius zitten; het zou technisch onmogelijk zou zijn de thermostaat laag te zetten.
Onzin
Iedereen begrijpt dat dat onzin is. Natuurlijk kan de thermostaat in de Haagse overheidsgebouwen morgen op 15 staan, het is een kwestie van willen. Hetzelfde gold bij de vlucht van minister Kaag naar Suriname: de minister vloog met een eigen vliegtuig, niet met een lijnvlucht, ten koste van een CO2-budget waarvan drie portieken op vakantie naar Torremolinos hadden gekund. (Een ordinaire vakantiebestemming voor de Nederlandse ’kleinburger’, zou de Volkskrant waarschijnlijk schrijven. Je gelooft niet hoe links Nederland inmiddels spreekt over gewone mensen.)
Het Europees Parlement leest Hongarije de les over corruptie, maar ondertussen worden koffers vol cash door de politie weggedragen uit het appartement van de sociaaldemocratische vicevoorzitter van het Europees Parlement. De burgers wordt verteld dat we het allemaal met wat minder moeten doen, maar alle leden van de Europese Commissie krijgen opslag ter grootte van een modaal salaris. De sociaaldemocraten stemmen daar vóór.
Verhuiscircus
We moeten allemaal minder reisbewegingen maken, en de Europese Unie grijpt elke gelegenheid aan (zoals de Oekraïne-oorlog, de coronacrisis) om zichzelf belangrijker te maken en de nationale democratieën verder onder curatele te stellen, nu ook de natuur (waardoor we geen huizen meer mogen bouwen). Maar er verandert niets aan het verhuiscircus van Brussel naar Straatsburg, waarbij maandelijks een complete overheidsbureaucratie heen en weer wordt gesleept.
De lijst dubbele standaarden is oneindig lang. De linkse partijen in de oppositie in Nederland brommen kritiek op de armoede in Nederland, maar staan trots te glimmen als hun prominente partijgenoten in Brussel een plan hebben verzonnen dat gaat hakken in de koopkracht van de burgers, ten gunste van een klimaatfonds dat door Brussel – met hoge transactiekosten – zal worden uitgedeeld aan bij voorkeur Oost-Europese lidstaten. En maar verbaasd zijn dat de kiezers niet terugkomen. Jaren oppositie voeren tegen een kabinet waarvan je niet kunt zeggen dat het erg succesvol problemen oplost, maar de linkse oppositie heeft geen kiezer teruggewonnen, en niemand die zich afvraagt of men misschien de verkeerde koers vaart. Hoe kan dat?
Deze week schreef in De Telegraaf (20 december) Keyvan Shahbazi een artikel met de kop: ’Waar komt de linkse liefde voor islamisme vandaan?’ Hij somt verbazende voorbeelden op van liefde voor het meest anti-vrouw, anti-homo, anti-democratie, extreemrechtse regime dat denkbaar is, dat in Iran, en vraagt zich vertwijfeld af hoe dat kan.
Die vraag kunnen we ook actueel stellen: dagelijks komen er afschuwelijke berichten uit Iran over martelen en executeren van jonge vrouwen en jonge mannen, omdat ze demonstreren tegen het dragen van een hoofddoek, en daar is door links Nederland relatief weinig aandacht aan gegeven. De gruwelen spelen zich af onder onze ogen in een land waar onze vrouwelijke minister onlangs op visite ging. Hoe kan dat?
Het lijkt een lijst van compleet verschillende onderwerpen: klimaat, koopkracht, Europa, mensenrechten, maar er zit een gemeenschappelijk element in de manier waarop links hiermee omgaat. Het antwoord op de vragen ligt besloten in een oude tekst van Boudewijn de Groot in zijn lied Vrijgezel, waarin hij met nostalgie terugkijkt op zijn wilde jeugdjaren: „Er was een tijd dat ik het meeste/te vertellen had op feesten/waar ik met verlichte geesten/vaak de politiek besprak./Waarin wij ons nooit vergisten,/mensen die het beter wisten/waren allemaal fascisten,/die het aan verstand ontbrak.”
’Arbeiders’
Het grootste deel van het linkse electoraat is weggelopen, met name de lageropgeleiden, de mensen die vroeger ’arbeiders’ werden genoemd. De meesten zijn terechtgekomen bij de PVV of zoeken hun heil bij JA21, FvD, of BBB. Dat levert op links natuurlijk ongemak op. De overblijvers op links, zelf welvarend en hogeropgeleid, zoeken de fout niet bij zichzelf, integendeel: hun eerste zorg is om vooral niet de ’verkeerde partijen’ in de kaart te spelen. Mensen die het beter wisten, zijn immers allemaal fascisten die het aan verstand ontbreekt.
De standaardreactie op de eerste zin van deze column dat in Den Haag de verwarming hoog blijft staan zal zeker zijn: je speelt de populisten in de kaart! Die reactie levert een vicieuze cirkel op, want op links neemt de afstand tot het gezonde verstand steeds verder toe, normale mensen zien dat haarscherp en lopen weg naar andere partijen; daardoor wordt links nóg banger de verkeerde partijen in de kaart te spelen en verkrampt in nóg grotere politieke correctheid, en zo gaat de cirkel rond. Als links niet uit die vicieuze cirkel stapt, wordt het niets.
Uit de telegraaf;
Ronald Plasterk