Boemba
Ik heb onder een andere alias ten tijde van Pim fortuyn ook veel van je gelezen over Fortuyn.
Je was toen net zo fel tegen als nu tegen Wilders.
Om je selectieve geheugen wat op te frissen heb ik een stuk voor je opgezocht, dat toen door mij geplaatst is.
Toen was je net als nu onuitstaanbaar.
Lees onderstaand stuk misschien gaat er een licht branden.
In de stukgeschoten residentie van Arafat, ergens in Ramallah, ligt Gretta Duisenberg op haar stretchertje. Ze is klaarwakker. Haar blote voeten steken onder de dekens uit. Ze ziet haar roodgelakte teennagels die mooi kleuren bij haar wit satijnen nachtjapon. Vaag klinkt in de verte de sirene van een ziekenwagen. Op haar reiswekkertje is het zes uur twaalf.
Naast haar op de stretcher ligt Yasser Arafat, de man voor wie zij als menselijk schild bereid is haar leven te geven. Dag en nacht wil ze bij hem zijn. Gretta denkt aan zijn mentale veerkracht en die van het Palestijnse volk, dat al zo lang worstelt onder de Israëlische bezetting. Ze denkt aan de ongelijke strijd. Yasser en zijn volk tegenover de helikopters en de tanks van het Israëlische leger. David tegen Goliath.
Arafat slaapt als een roos. Hij snurkt dat het een lieve lust is. De schat! En dat niet alleen; deze fragiele man is op zijn manier ook nog eens een echte macho, want Yasser slaapt met zijn uniform aan. Dat is zó erotiserend. Een man in oorlog moet altijd paraat zijn.
Voorzichtig buigt Gretta zich over het hoofd van Arafat. Ze bestudeert zijn grijswitte stoppels, de vlezige lippen en de verfrommelde zwart-wit geruite doek op zijn hoofd. Hij ziet er vreemd, verwilderd uit, maar onder de dekens gaat zijn borst rustig op en neer.
Dan gebeurt het. Yasser draait zich in zijn slaap om. Hij woelt, zucht en duwt zijn knie”n met kracht tegen de zachte ronding van haar dij. Plots trilt Gretta’s hele lichaam. Dit is haar al jaren niet meer overkomen. De spanning van het verbodene! Ze voelt zich net een meisje van twintig. Wat moet ze doen? Yasser is geen man die je zomaar in je armen vangt. Hij is er sowieso te klein voor.
Weer voelt ze de ruwe streling van zijn knieën. Gretta denkt aan Mabel, ze denkt aan foute mannen, aan spanning en aan verliefdheid. Ze voelt zich week. Deze man is zoveel spannender dan Wim. Deze man heeft haar nodig.
Dan neemt de natuur het over. Gretta slaat de dekens opzij, krult zich over Arafat heen en gaat vol overgave over tot één op één contact.
Vijf minuten eerder. In zijn stukgeschoten residentie, ergens in Ramallah, ligt Yasser Arafat op zijn stretcher. Vaag klinkt in de verte de sirene van een ziekenwagen. Arafat is wakker, maar ligt zo stil hij maar kan en houdt zijn ogen stijf dicht. Snurken moet hij. Veinzen dat hij slaapt. Sinds die groupie in haar spijkerbroek door een gat in de muur zijn werkkamer is komen binnenkruipen, zit hij met haar opgescheept. En nu ligt dat zelfbenoemde menselijk schild tot overmaat van ramp zelfs naast hem.
De stretcher piept vervaarlijk. Gretta’s hoofd met de immense bos zwart haar is nu heel dichtbij. Yasser voelt haar ademhaling. Hij ruikt haar indringende parfum. Voor het eerst in zijn leven is hij bang. Die heks moet wat van hem, zoveel is zeker. Hij rilt bij de gedachte. Maar goed dat hij wijselijk al zijn kleren heeft aangehouden.
Hij moet handelen, nu! Arafat draait zich al snurkend om, trekt zijn knieën op en zet kracht. Hij duwt uit alle macht tegen Gretta aan. Israël weg uit de bezette gebieden en dat enge mens weg van zijn stretcher. Even lijkt Gretta’s lichaam mee te werken. Nogmaals duwt Arafat zoals hij nog nooit heeft geduwd.
Dan kraakt en schudt het stretchbedje en voelt hij hoe met één woeste ruk de dekens van hem worden weggerukt. O, Allah, sta me bij, denkt Arafat, terwijl Gretta’s dijen hem in een onverbiddelijke houdgreep nemen. Dit wordt de gruwelijkste beproeving uit mijn leven. Hier kan geen Israëlische vergeldingsaanval tegenop.